သဘာဝပတ္ဝန္က်င္ ညစ္ႏြမ္းမႈေတြဟာ .. သဘာဝ ရာသီဥတုေတြကုိလည္း ညစ္ႏြမ္းေစပါတယ္။
သဘာဝ ေဘးအႏၲရာယ္ေတြက သတၱဝါေတြအားလုံကုိ ထိခိုက္ေစပါတယ္။
“ႏွစ္ေျပာင္းလရွည္ ၾကာခဲ့ၿပီေမာင္ေရ….
ငယ္ကကြ်မ္းလုိ႔လည္း လြမ္းရပါတယ္ေလ…၊
ဒါေၾကာင့္သာပဲ ..
ေမာင္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားေတြ႕ရာ..
အညာက တမာတန္းေလးေတြ..
ေျပးၾကည့္မိေလေတာ့
တမာေတြ ဆယ္ႀကိမ္းဖူး..
ႏွစ္ဦးခြဲခြာ..ဆယ္လီႏွစ္မ်ား
ၾကာခဲၿပီ..ေမာင္ေရ....။
တမာေတာမွာ ေပ်ာ္တယ္ဆုိတဲ့
ေမာင္ေရ..ေမာင္ေရ…
အညာေျမကုိ ေမ့လုိ႔လား..၊
အညာသူေလးကုိ ေမ့လုိ႔လား..၊
ခြဲခြဲျခားျခား ေျပာပါေမာင္ေရ…”
ေမြးရပ္ေျမအညာေျမကုိ ျပန္ခါနီး ခ်ုိးျပဳံရဲ႕ တမာလမ္းက ျပန္ခဲ့ပါဆုိတဲ့ သီခ်င္းသံနဲ႔အတူ အညာေျမ တမာရနံ႕၊ ထေနာင္းရနံ႔ေတြက အေတြးစိတ္ထဲမွာ ထုံသင္းေမြးႀကုိင္လာသလုိပါပဲ။
ေမြးရပ္ေျမ အညာေဒသကုိ ခ်ုိျပဳံး သီခ်င္းထဲကလုိ႔ “ တမာေတြ ဆယ္ႀကိမ္ဖူး .. ႏွစ္ဦးခြဲခါ ဆယ္လီႏွစ္မ်ား ၾကာခဲ့ၿပီ ေမာင္ေရ…” သီခ်င္းစာသားနဲ႕အတူ အညာက တမာတန္းနဲ႔ ခြါခြာခဲ့တာ ဆယ္ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ခဲၿပီ မဟုတ္ပါလား။
တစ္ေလာက ျမန္မာျပည္ကုိ ေနာက္လမွာ ျပန္မယ္ဆုိေတာ့ ေဆြမ်ုိးသားခ်င္းေတြ၊ ငယ္သူခ်င္းေတြ၊ မိတ္ေဆြေပါင္းသင္းေတြ၊ တပည့္ေတြက ေလဆိပ္ကုိ လာႀကုိးၾကမယ္လုိ႔ ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ႀကီးမွာလည္း တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာတာနဲ႔အမွ်.. လမ္းေပၚမွာ ဆုိင္ကယ္ေတြ၊ ကားႀကီး၊ကားငယ္ေတြ ျပည့္နက္ေနတာပဲလုိ႔ ျပန္လာသူ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ သိေန၊ ၾကားေနရပါတယ္။
ဒီေတာ့.. မိတ္ေဆြေတြကုိ စာေရးသူက… ျပန္လာမွာက တစ္ေယာက္တည္းပါ.. ကားေတြ အမ်ားႀကီးလာစရာ မလုိပါဘူး။ တစ္စီေလာက္ဆုိ ရပါၿပီးလုိ႔ အေၾကာင္းျပန္လုိက္ပါတယ္။
စာေရးသူတုိ႔ ၾကားသိရေလာက္ေတာ့ နာမည္ႀကီး ပုဂၢဳိလ္ေတြ ႏုိင္ငံျခားကုိ သြားၾက၊ ျပန္ၾကအခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံျခားသြားမွာက တစ္ေယာက္တည္း လုိက္ပုိ႔တဲ့ ကားေတြက ဆယ္စီးေက်ာ္ ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
တခ်ဳိ႕နာမည္ႀကီး ပုဂၢုိလ္းမ်ားကဆုိ ဒီလုိ ကားမ်ားမ်ား ႀကုိ/ပုိ႕လုပ္တာကုိပဲ ဂုဏ္တစ္ခုုလုိ႔ ထင္မွတ္ေနၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လုိတာထက္ ပုိေနရင္၊ အလကားပါ၊ မိမိေကာ ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ပါ ထိခိုက္ေစပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လမ္းေပၚမွာ အေၾကာင္းမဲ့ မလုိအပ္ပဲ သြားလာေနတဲ႔ ယာဥ္ရထားေတြက မ်ားျပာလာလုိ႔ သဘာဝေအးအႏၲရယ္ကုိ ထိခိုိက္လာတယ္လုိ႔ သဘာဝပန္ဝန္က်င္ ထိမ္းသိမ္းေရး
ေလ့လာေစာင့္ၾကည္သူေတြကေျပာလာပါတယ္။
လာမယ့္ ႏုိဝဘ္ာလ ၁၄- ရက္ေန႕ကုိ သဘာဝ ရာသီဥတု ထိမ္းသိမ္း ေရးေန႔အျဖစ္ ..
ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသူေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊ အားလုံးဝုိင္းေဆာ္ေၾသာ္ၾကဖုိ႔ အေမရိကန္ ဒုတိယ သမၼေဟာင္း Al Gore က တုိက္တြန္းထားပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ.. အညာေျမေမြးရပ္ေျမမွ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားနဲ႔ ရြာကုိ ႏိုဝဘၤာလမွာ ျပန္လာမယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ ရပ္ရြာအေျခအေနကုိ ေမးျမန္းၾကည့္မိပါတယ္။
ညီအကုိ ေမာင္ႏွမေတြကေတာ့ ရြာမွာ တုိးတက္ေနၿပီးဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ၊ ရြာမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က မရွိတဲ့ ၊ ကားႀကီး ၊ ကားငယ္ေတြ ဝင္ထြက္ေနၿပီးဆုိတဲ့ အေၾကာင္း လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း ဆုိင္ကယ္၊ သုိ႔မဟုတ္ လက္ကုိင္ တယ္လီဖုန္းမ်ားကုိင္ေနၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ဝမ္းပမ္းတသာ ေျပာလာပါတယ္။
ျပည့္ပမွည အေနၾကာတဲ့ စာေရးသူအဖုိ႔ေတာ့ ရြာသူ/ရြာသားေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြ စီးလာႏုိင္တာ၊ လက္ကုိင္ဖုန္းေတြ ကုိင္လာႏုိင္တာကုိ ဝမ္းသာရေပမယ့္၊ ထူးထူးျခားျခား ခံစားမႈမ်ဳိးေတာ့ မျဖစ္မိပါဘူး။
စာေရးသူက.. ရြာသူ ရြာသားေတြ အေၾကာင္းေမးၿပီး ရပ္ရြာ မုိးေလဝသအေျခအေန ကုိလည္း ေမးမိပါတယ္။ ၾကားရတဲ့ သတင္းအရ.. မုိးေလဝသေတာ့ အရင္ကလုိ မေကာင္းေတာ့ေၾကာင္း ၊ ရြာအဝင္လမ္းမွာရွိတဲ့ တမာတန္းႀကီးလည္း ရြာသူရြားသားေတြ ၊ ထင္းမီး အသုံးျပဳ ခုတ္လဲက်လုိ႔ အရင္ကလုိ႔ ရြာအဝင္ တမာလမ္းဟာ စိ္မ္းစိမ္းစုိစုိ မရွိေတာ့ေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ရြာဦး ေခ်ာင္းနေဘးကုိ မက်ည္းပင္ႀကီးမ်ား ရြာဦးေက်ာင္းနေဘးက မက်ည္းပင္ႀကီးမ်ားလည္း စီးပြားေရးသမားမ်ား မီေသြးဖုတ္ရန္ ခုတ္လွဲၾကလုိ႔ မရွိေတာ့ဘူးလုိ႔ သိရျပန္ပါတယ္။ ဒါျပင္.. ရြာအျပင္မွာ ရွိၾကတဲ့ ထေနာင္ပင္ႀကီးမ်ားလည္း စီးပြားေရးသမားမ်ားရဲ့ ႏွိပ္စက္မႈ ၊ ႏြားသေရရုံ ပုိင္ရွင္မ်ား အသုံးျပဳဖုိ႔ ထေနာင္း ေခါက္ခြာမွႈေၾကာင့္ ထေနာင္းပင္မ်ားလည္း ရွားပါးသြားၿပီးလုိ႔ စာေရးသူရဲ႕ မိတ္ေဆြမ်ား ေျပာျပခ်က္ အရ သိရပါတယ္။
ဒီသတင္းေတြကုိ ဖုန္းထဲမွ တဆင့္ၾကားရေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ အေတြးနဲ႔ ေပ်ာ္ေနခဲ့တဲ့ အညာေျမက တမာရနံ႕ ထနာင္း ရနံေတြအစား ၿမဳိးႀကီး ျပာႀကီးက မိးခုိးရနံ႕မ်ားက အစားထုိးဝင္ေရာက္လာပါတယ္။
ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ရွိေတာ့ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ညီက ဖုန္းဆက္လာျပန္ပါတယ္။ စာေရးသူ ျမန္မာျပည္ေရာက္ရင္ ရြာသူရြာသားမ်ားက အုိးစည္အဖြဲ႔၊ အကအဖြဲ႔မ်ားႏွင္ႀကဳိးဆုိၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္း စကား ပါးလာပါတယ္။
ဒီေတာ့ စာေရးသူက.. “ ရြာကုိျပန္လာတာဟာ ဒါေတြအေရးမႀကီးေၾကာင္း မိခင္းႀကီးကုိ ေတြ႕လုိလုိ႔ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ အကယ္၍ စာေရးသူကုိ ႀကဳိဆုိခ်င္တယ္ဆုိရင္… လြန္းခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားကလုိ႔ ေမြးရပ္ေျမမွာ တမာပင္မ်ား၊ ထေနာင္းပင္မ်ား၊ ထန္ပင္းမ်ား ေဝေဝဆာဆာျဖစ္ေအာင္ တစ္ေယာက္ တပင္စီ စုိက္ရင္ စာေရးသူအတြက္ေကာ၊ ရြာသူရြားသားမ်ားအတြက္ပါ ဘဝမွာ ေမ့မရတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ေျပာလုိက္ပါတယ္။
တကယ့္ေတာ့ သစ္ပင္မ်ားဟာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကုိ စိမ္းလမ္းစုိေျပရုံသာမက တမာပင္မ်ားဆုိရင္ တမာဖူးခ်ိန္မွာ တမာဖူးမ်ားဟာ ငါးပိရည္ႏွင့္တုိ္႔စား ဟင္းတစ္ခြက္ပါပဲ၊ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္မွာဆုိ ဗိယနန္က လာတဲ့ တမာဖူးမ်ားကုိ ေဈးႀကီးေပးဝယ္စားေနရပါတယ္။ တမာရဲ့ အသုံးဝင္ပုံကေတာ့ စာေရးသူ ေျပာမလုိ မကုန္ ေလာက္ေအာင္မ်ားျပားပါတယ္။
အညာေဒသမွာရွိတဲ့ ထေနာင္ပင္ႀကီးမ်ားဟာဆုိရင္လည္း ေက်းလတ္ေဒသမွာ ေမြးျမဴၾကတဲ့ ဆိတ္၊သုိးမ်ားရဲ႕ အဓိကအားထားရတဲ့ စားက်က္ပင္ပါပဲ။ ထန္းပင္ရဲ႕ အသုံးဝင္ပုံကေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ ေရးရေလာက္ပါတယ္။ မုိးေခါင္ေရရွား အညာေဒသမွာ ထန္းပင္ရွိရင္ ေရႊရွိတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ထန္းပင္မွ ထြက္တဲ့ ထန္းလ်က္၊ ထန္းခက္၊ ထန္းသီး ၊ အားလုံးဟာ ေငြေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စာေရးသူကုိ အုိးစည္ဘုံးေဘာင္း ၊ အကအခုန္းမ်ားနဲ႔ ႀကုိဆုိမည့္အစား စာေရးသူ ရြာျပန္ေရာက္ရင္ ရြာသူရြာသားမ်ားႏွင့္အတူ တမာပင္၊ ထန္ပင္းမ်ား စုိက္ပ်ုိးျခင္းျဖင့္ ႀကုိဆုိၾကရေအာင္လားဟုသာ ေျပာလုိက္မိပါေတာ့တယ္။
ကမ႓ာေျမႀကီး စိ္မ္းလန္းပါေစ….။
No comments:
Post a Comment