လိပ္ျပာ

'ေဂ်၊မီ၊ ဆင္ ' ဆုိသည္မွာ ဆြစ္ လူမ်ုိး စာေပပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။' မရုိးေသာနည္းျဖင့္
ရေသာ ေငြးေၾကးသည္ အရင္းႀကီးသေလာက္ အျမတ္နည္းေသာ္လည္း လိပ္ျပာသန္႔လည္ရျခင္းကား အျမတ္ႀကီးသေလာက္ အရင္းနည္းလွသည္' ဟူေသာ စကားကုိ လူတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံးႏုိင္ရန္ ခက္ခဲလွေသာ္ လည္း လူတုိင္းႀကဳိက္ၾကမည္ဟု ထင္မိသည္။ မိမိကုိယ္တုိင္က မရုိးမေျဖာင့္ေစကာမူ ရုိးေျဖာင့္သူမ်ားႏွင့္သာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ ျပဳလုိသည္မွာ ေလာကဓမၼတာဟုဆုိရေပေတာ့မည္။

လိပ္ျပာသန္႔ရျခင္း၊စိတ္လုံရျခင္းကုိ ကြ်န္ေတာ္ အလြန္တန္ဖုိးထားမိသည္။ အထူးသျဖင့္ ေငြးေရးေၾကးေရးႏွင့္ ပတ္သတ္လာလွ်င္ ပုိၿပီးတန္းဖုိးထားမိသည္။ ကုိယ္မရသင့္ မရထုိက္ေသာ ေငြေၾကးကုိ တစ္ျပာ တစ္ခ်ပ္မွ် မယူမိေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ သတိထားသည္။ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ သီလေစာင့္သည္။ ကြ်န္ေတာ့္ဘဝ ကုသုိလ္ကံ  လည္းေကာင္းသည္ဟု ဆုိရမည္ထင္သည္။ ေက်ာင္းဆရာ၊ စာေရးဆရာအလုပ္ႏွင့္ အသက္ေမြးခြင့္ရသည္။  ထုိအလုပ္ႏွစ္မ်ုိးလုံးကလည္း ကြ်န္ေတာ့္အားသင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္စြာ ေနထုိင္စားေသာက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္
ေစာင့္ေရွာက္သည္။ ေက်ာင္းဆရာဘဝတြင္ ခ်ဳိ႕ခ်ဳိ႕ငဲ့ငဲ့ေနရသည့္ အခါမ်ားရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ အိမ္ရွင္မ၏ ေရႊတုိေငြ စမ်ားကုိ ေျပးေျပးၿပီး ေပါင္ႏွံခဲ့ရသည့္ ကာလမ်ားကုိ အေတာ္ၾကာၾကာ ၾကဳံခဲ့ဖူးပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ သီလက်ဳိး ေပါက္သြားေလာက္သည္အထိ တစ္ခါမွ် က်ပ္တည္းက်ဥ္းေျမာင္းျခင္းမျဖစ္ခဲ့။

မိသားတစ္စုလုံး အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သိလပ်က္ရသည္ကုိ နားလည္ရန္ လြယ္ကူပါသည္။  သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ေလာက္ မက်ပ္တည္း။ မက်ဥ္းေျမာင္းပါပဲလ်က္ မိမိလိပ္ျပာကုိ နင္းေျခၿပီး သိကၡာကုိေငြေၾကးႏွင့္ လဲပစ္လုိက္သူမ်ားကုိ ေတြ႕လုိက္မိေသာအခါ အ့ံဩျခင္း မျဖစ္မိေသာ္လည္း ထုိထုိေသာ သူတုိ႔၏ သီလက်ဳိးပ်က္ရျခင္း အေၾကာင္းကုိ စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္သြားရသလဲ ဆုိတာမ်ုိး ကို ေတြေနမိတတ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ေတြးမိသေလာက္မွာ မိသားစုမ်ားအနက္က အိမ္ဦးနက္ကျဖစ္ေစ၊ အိမ္ရွင္မကျဖစ္ေစ၊ သုိ႔မဟုတ္ မိသားစုဝင္ တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ကျဖစ္ေစ ဂုဏ္တုဂုဏ္ၿပဳိင္ ပကာသနကုိ လုိက္စားလြန္းျခင္း၊ အစားအေသာက္ အေနအထုိင္ ေလာလီျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတတ္သည္ဟုထင္ပါသည္။ အမ်ားဆုံးေတြ႔သည္ မွာ ထုိသုိ႔ေသာ သီလပ်က္မႈမ်ားသာျဖစ္ပါသည္။  ငယ္ိစဥ္က ဘာသာေရးအဆုံးအမ နည္းပါးခဲ့ေသာေၾကာင့္  သီလဆုိသည္ကုိပင္ ႏွလုံးသားတြင္ အရာမထင္ခဲ့ေသာ သူမ်ားလည္းရွိႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘုရား၊ေက်ာင္းကံ
 ေၾကးစည္သံမ်ားၾကားတြင္ ႀကီးပ်င္းလာခဲ့ရေသာ သူမ်ားသည္ပင္လည္း 'လိပ္ျပာေပ်ာက္' သြားသည္ကုိ
 ေတြ႕ရ ေသာအခါ ပဓာနအခ်က္ ကြ်န္ေတာ္ အထက္တြင္ ဆုိခဲ့သည္အတုိင္း ဂုဏ္တုဂုဏ္ၿပုိင္ ပကာသနကို မတြန္းလွန္ႏုိင္ျခင္း၊ အစားအေသာက္တြင္ ေလာ္လီျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ သီလက်ဳိးေပါက္ရသည္က အမ်ားဆုံးျဖစ္သည္ဟု ထင္မိပါသည္။

မိသားစုဝင္အနက္ ' အိမ္ရွင္မ' သည္ အလြန္အေရးပါသည္ဟုလည္း ထင္မိျပန္သည္။ အိမ္ရွင္မ၏ ပကာသန မက္ေမာမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရသည့္ သီလေတြကုိ ေတြ႕လုိက္ရေသာအခါ  ကြ်န္ေတာ့ ဇနီးကုိ အလြန္ေက်းဇူး
တင္မိသည္။ သူသည္ ကြ်န္ေတာ့္ကို လိပ္ျပာငယ္ေအာင္ မလုပ္ခဲ့။  မရုိးမသားရေသာ ေငြးေၾကးသည္ အရင္း အႏွီးႀကီးသေလာက္  အက်ုိးအျမတ္နည္းသည္ဟူေသာ စကားကုိ ကြ်န္ေတာ္ အထပ္ထပ္ သုံးသပ္ၾကည့္မိသည္။
ထုိကဲ့သုိ မဟုတ္တမ္းတရားေတြႏွင့္ ေငြေၾကးေတြ အေတာမသတ္ရွာေဖြ၍ စည္းစိမ္ႀကီးႏွင့္ ခဏတစ္ျဖဳတ္  ဟန္ဟန္ပန္ပန္ေနလုိက္ၿပီး ေရွာင္တခင္ဆုိသလုိ ေထာင္တြင္ အနားယူလုိက္ၾကတာေတြကုိလည္း ေတြ႕ဖူးၿပီ၊  တမလြန္သုိ႔ ခရီးရွည္ထြက္သြားရတာေတြကိုလည္း ေတြ႕ဖူးၿပီ။ သူရွာတာေတြကုိ သူဘယ္ေလာက္ ခံစားရသလဲ ဟု ေတြးဆ ခ်ိန္စက္လုိက္မိေသာအခါ အရင္းအႏွီးႀကီးသေလာက္ အျမတ္နည္လွေခ်တကားဟု ေအာက္ေမ့လုိက္ မိသည္။ ထုိအခါမ်ဳိးတြင္...

Great is he who enjoys his earthenware as if it were plate, and not less great is the man to whom all his plate is no more than earthenware.

'မိမိစားေနေသာ ေျမခြက္ကုိ ေႂကြပန္းကန္ဟု သေဘာထာႏုိင္သူသည္ကား ႀကီးျမင့္ေသာသူတည္း။ မိမိစားေနေသာ ေႂကြပန္းကန္ကုိ ေျမခြက္ႏွင့္အထူးဟု သေဘာထားႏုိင္သူလည္း ႀကီးျမတ္သူပင္တည္း' ဟူေသာ  စကားေလးကုိ သတိရမိတတ္သည္။

ထမင္းကုိ ေျမစေလာင္းဖုံးတြင္ ထည့္စားေနရပါလ်က္ ၿမိန္ယွက္ခ်မ္ေျမ့ေနေသာသူကား ' လိပ္ျပာသန္႔' ေနသာသူ သာျဖစ္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ေရႊပန္းကန္၊ေရႊခြက္ႏွင့္ စားေနရေစဦးေတာ့ လိပ္ျပာမလုံႏုိင္ေသာ သူတုိ႔ကား အတြင္းစိတ္တြင္ က်ီလန္႔စာစားသာ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။ ( ဆရာေအာင္သင္း)