အခ်စ္အတြက္.. အသဲႏွလုံးကုိပဲ စေတးရမလား
အခ်စ္အတြက္.. မဟာသမုဒၵရာကုိပဲ ကူးျဖတ္ရလား
အခ်စ္အတြက္ဆုိရင္.. ေမာင္ဟာ အရာရာကုိ ရင္ဆုိင္ရဲတယ္သိလား။
ဒါကေတာ့ အခ်စ္အတြက္ေၾကာင့္ ေပါက္ဖြားလာတဲ့ စြမ္းအင္ တန္ခုိးေတြေပါ့ဗ်ာ။
တေလာက တရုတ္သတင္း တုိက္ရုိက္ထုတ္လြင့္သြားတဲ့ မူးရစ္ေဆးဝါး ေခါင္းေဆာင္ စုိင္းေနာ္ခမ္းကုိ အရွင္လတ္လတ္ ေဆးထုိးသတ္သြားတဲ့ သတင္းနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ facebook မွာ အမ်ဳိးမ်ဳိး comment ဖတ္ရပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ စြဲက်န္ခဲ့တဲ့ comment ေတြကေတာ့ ေသးခါနီးမွာေတာင္ ေၾကာက္လန္႔ တုန္လႈပ္မရွိပဲ ၊ျပဳံးျပဳံးေလေသသြားတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းရယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘီဘီစီနဲ႔ သူရဲ႕ ညီမ အင္တာဗ်ဴးမွာ ညီးမျဖစ္သူ ေျပာသြားတဲ့ "အစ္ကုိမွာ ဥ မမယ္ စာေျမာက္တဲ့ ကေလး ၉-ေယာက္နဲ႔မိခင္ႀကီးအသက္ထင္းရွားရွိေနတယ္" ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကုိလည္း နားထဲမွာ စြဲက်န္ေနပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု စြဲက်န္ေနတာက သူကုိယ္တုိင္ သတင္းေထာက္ေတြကုိ ေျပာသြားတဲ့ စကားပါ " ေရႊႀကိဂံ ကုိေရာက္ရင္ လူေကာင္းေတာင္ လူဆုိးျဖစ္သြားႏုိင္တယ္" တဲ့။
စာေရးသူက ဘာသာေရးစာေရးဆရာဆုိေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔ ဆပ္စပ္ၿပီးေတြးမိပါတယ္။
ေၾသာ္.. ေသခါနီးမွာ ခပ္ျပဳံးျပဳံးေလးေသသြားတာ အခ်စ္အတြက္ ေပးဆပ္းသြားတာ ထင္ပါရဲ႕လုိ႔ ေတြးမိတယ္။သူ႕ကုိယ္ ေဆးထုိးသတ္မယ္လုိ႔ လုပ္ေနခ်ိန္မွာ သူ႔အေတြးက သူ႔ဇနီးနဲ႔ သားသမီးေတြဆီေရာက္ရင္ ေရာက္ေန မယ္ေပါ့။
သုိ႔မဟုတ္ သူ႔မိဘ၊ ေဆြမ်ုိးေတြဆီ ေရာက္ခ်င္ ေရာက္ေနမွာေပါ့ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆုိရင္ စုိင္းေနာ္ခမ္း တစ္ေယာက္ သူ႕တစ္ကုိယ္စာ အတြက္ဆုိရင္ ဒီလုိ အလုပ္မ်ဳိးကုိ သူလုပ္မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေတြးမိလုိ႔ပါ။
သူရဲ့ အသက္ေပး စေတသြားတာနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္ေတာ္ထဲက ပုပၹရတၱဇာတ္ေတာ္ကုိ သတိရမိတယ္။
ေရွးေရွးတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္မွာ ျဗဟၼဒတ္မင္း လက္ထက္မွာ ဘုရားေလာင္းဟာ အာကာသစုိး နတ္ျဖစ္ ေနပါတယ္။ မင္းနဲ႔အတူ ၿမဳိ႕သူၿမဳိ႕သားေတြက တန္ေဆာင္မုန္းလမွာ နတ္ဗိမာန္ေတြနဲ႔ နတ္ၿမဳိ႕ တစ္ၿမဳိ႕တန္ဆာဆင္းၿပီး နကၡတ္သဘင္ပြဲ က်င္းပၾကပါသတဲ့။ ၿမဳိ႕သူ ၿမဳိ႕သားေတြကလည္း ဝတ္ေကာင္း စားလွေတြဝတ္ကာ နကၡတ္ပြဲသဘင္ကုိ လုိက္လံၾကည့္ရႈ ေပ်ာ္ပါးၾကပါသတဲ့။
ဒီလုိၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ နကၡတ္ပြဲသဘင္းကုိ သြားလာေနၾကတဲ့ ဝတ္ေကာင္းစားလွ စုံးတြဲေတြကုိ ေတြ႕ ျမင္ေနရေတာ့ ၊ ဆင္းရဲသား လင္မယားႏွစ္ေယာက္ကလည္း အျခားစုံတြဲေတြလုိ႔ ဝတ္ေကာင္း စားလွနဲ႔ နကၡတ္ပြဲကုိ သြာခ်င္စိတ္ေပၚလာပါသတဲ့။
တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းမွ ပြဲလမ္းသဘင္သြားတဲ့ ဝတ္ျဖဴတစ္စုံထဲရွိတာပါ။ မယားလုပ္သူက.. "အစ္ကိုရယ္..သူမ်ားေတြလုိ႔ ဝတ္ေကာင္းစားလွနဲ႔ နကၡတ္သဘင္ပြဲကုိ အစ္ကုိနဲ႔ အတူတြဲ သြားခ်င္လုိက္တာလုိ႔" ပူဆာပါတယ္။
ေယာက်ာ္း လုပ္သူက " ညီးမရယ္.. ငါတုိ႔မွာ ဝတ္ေကာင္းစားလွ ဝတ္ျဖဳ ပုဆုိးမွ မရွိတာ ၊ ရွိတဲ့ အဝတ္ျဖဴ နဲပဲ လယ္ၾကရေအာင္ေနာ္လုိ္႔ ေျပာေတာ့ ဇနီးျဖစ္သူက... " ဝတ္ေကာင္းစားလွမွ မဝတ္ရရင္ ဒီပြဲကုိ မသြားေတာ့ဘူး အစ္ကုိသာ အျခားမိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ သြားလုိက္ေတာ့လုိ႔" ခနဲ႔ သလုိ႔ ရြဲသလုိ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ဒီဇာတ္ေတာ္ကုိ ဖတ္ရင္းနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္က ပုဂံဘုရားပြဲကုိ စာေရးသူနဲ႔ အတူသြားခဲ့ဖူးတဲ့။ ဇနီးေမာင္ႏွံကုိ သြားျမင္ေယာင္မိတယ္။ ႏွစ္ခဲ့တဲ့ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္က ဆုိေတာ့ အညာေဒသ၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ၊ပုဂံေဒသဟာ လႈိင္းကားတြရွားေတာ့ တစ္စီးနဲ႔ တစ္စီး ေတာ္ေတာ္ ေစာင့္စီးရပါတယ္။ ဒီခရီးကုိ လႈိင္းကား စီးသြားရတဲ့ ဇနီးက လင္ေတာ္ေမာင္ကုိ .. ၿငီးပါေတာ့တယ္။ " သူမ်ားေတြ ဘုရားဖူးသြားတာ ကုိယ္ပုိင္ကားေတြနဲ႔ ၊ က်မမွေတာ့ .. ေတာ့ကုိယူထားလုိ႔ ပင္းပင္းပန္းပန္း လႈိင္းကားနဲ႔ ခရီးသြားရတယ္လုိ႔" ေျပာ့ေတာ့ ။ လင္ျဖစ္သူကလည္း အရႈံးမေပဘူး . " ေအး.. ကုိယ္ပုိင္ကားစီးခ်င္ရင္.. ကုိယ္ပုိင္ကားရွိတဲ့သူကုိ အရင္ကတည္းက ယူထားေပါ့တဲ့"
ဒါမ်ဳိးဆုိတာ ဘဝခရီးၾကမ္းတဲ့အခါျဖစ္ေစ.. ခရီးပန္းတဲ့အခါျဖစ္ေစ.. အိမ္းရွင္အမ်ဳိးသမီးမ်ား ၿငီးျငဴတတ္တဲ့ အေလ့အထပါ။ ေယာက်္ားမ်ား သည္းခံစိတ္ေမြးပါေလ။
ဇာတ္လမ္းေလးကုိ ဆက္ေျပာရရင္.. မယားလုပ္သူက ဒီလုိေျပာလာေတာ့ ေယာက်္ားျဖစ္သူက ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆင္းရဲသြားတယ္။
ေယာက်္ားက "ငါတုိ႔မွာ တစ္စုံပဲရွိတာ .. ဝတ္ပန္းပုဆုိး ဘယ္က ရမွာလဲ"
မိန္းမလုပ္သူက " ဘုရင္စုိက္ထားတဲ့ ဝတ္ပန္းပင္းရွိတယ္ေလ.. အဲဒါေတြကုိ သြားခုိးေပါ့"
"မိန္းမရယ္ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ဘုရင့္ ဝတ္ပန္းပင္ေတြက အေစာင့္အၾကပ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ ခုိးမွာလဲ "
"ရွင္ကလဲ.. လူသူမရွိတဲ့ ညမွာ သြားခုိးေပါ့"
မယားကဒီလုိေျပာလာေတာ့ မယားခ်စ္စိတ္နဲ႔ တစ္ခါမွ မခုိးဘူးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ဘုရင့္ ဝတ္ပန္းစိုက္ခင္းသြားခုိးတာ လူမိပါေလေရာ။ တုိတုိေျပာရရင္ သူခုိးက ဘုရင္က လူသတ္ကုန္းမွာ တံက်င္လွ်ဳိကာ သတ္မိန္႔ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ မေသ ေသးပဲ တံက်င္လွ်ဳိေပၚမွာေရာက္ေနတဲ့ သူဆင္းရဲခုိးသားကုိ က်ီးကန္းေတြကုိ ေခါင္းေပၚမွာနားၿပီး မ်က္လုံးကုိ ထုိးဆိတ္ၾကပါတသတဲ့။
သုိ႔ေသာ္လည္း သူခုိးဆင္းရဲသားမွာ တံက်င္လွ်ဳိထားတဲ့ ဒဏ္ရာ၊ က်ီးထုိးတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကုိ အာရုံ မျပဳႏုိင္ပဲ အိမ္းမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိန္းမကုိ သတိရၿပီး " ေၾသာ္.. ငါ့ခ်စ္ဇနီးေတာ့ ဝတ္ပုဆုိးလွလွ မရလုိ႔ .. ငါနဲ႔ အတူ တြဲၿပီး နကၡတ္ပြဲ သဘင္းႏြဲခြင့္မရေတာ့ဘူးရယ္လုိ႔" စိတ္ဆင္ရဲေနပါသတဲ့။
တံက်င္လွ်ဳိေပၚက သူခုိးဆင္းရဲသား ေျပာသြားတဲ့ စကားကလဲ မွတ္သားစရာပါ...
တရုတ္အစုိးရ ေဆးထုိအသတ္းခံရတဲ့ .. စုိင္းေနာ္ခမ္းရဲ႕ အျပဳံးစကားမ်ားနဲ႔ အဓိပၸါယ္တူေနပါတယ္။
"က်ီးထုိးတဲ့ ဒဏ္ရာ၊ တံက်င္လွ်ဳိးထားတဲ့ ဒဏ္ရာ ငါ့အတြက္ စာမဖြဲ႕ေလာက္ပါဘူး။
ဝတ္ေကာင္းစားလွကုိဝတ္ ငါ့အခ်စ္နဲ႔အတူ နကၡတ္သဘင္ပြဲကုိ မႏြဲရတာ နာလွတယ္တဲ့"
ဆင္းရဲသား သူခုိးရဲ႕ အခ်စ္အတြက္ မေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အခ်စ္ကုိ ေတြးရင္း ငရဲက်သြားပါတယ္။
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ မွတ္သားစရာကေတာ့ .. အခ်စ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး.. မေကာင္းမႈ အတြက္ အသက္ကုိ မစေတးမိေစဖုိ႔ပါ။
ေလာကေကာင္းက်ဳိး ၊အမ်ားေကာင္းက်ဳိးဆုိရင္..အသက္ကုိပဲေပးေပး၊ ႏွလုံးသားကုိပဲ စေတးစေတး.. သူေတာ္ေကာင္း စိတ္ဓာတ္မုိ႔ နတ္လူသာဓုေခၚၾကမွာပါ။
အခ်စ္အတြက္ ေကာင္းတဲ့အျပဳအမႈ ေပးဆပ္သြားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးေတြလဲ ရွိပါေသးတယ္။ စာေရးသူတုိ႕ရဲ႕ ေဂါတမ ျမတ္စြားဘုရားေလာင္းရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဖက္ သုမိတၱာ ေပးဆပ္သြားပုံက အတုယူေလာက္ပါတယ္။
သုေမဓာ ရွင္ရေသ့က.. ဒီပကၤရာျမတ္စြားဘုရား လာရာလမ္းမွာ ခႏၶာကုိယ္ တံတားခင္း လွူဒါန္းခ်ိန္းမွာ.. ခ်စ္စိတ္ဝင္သြားတဲ့ သုမိတၱာက သူလက္ထဲမွာ ပါတဲ့ ပန္းရွစ္ခုိင္ကုိ ... ေမာင္ေတာ္ဘုရားအတြက္ သုံးခုိင္ ေပးလွူခိုင္းပါတယ္။ " တပည့္ေတာ္မ ျဖစ္ေလရာဘဝ တုိင္းမွာ ေမာင္းေတာ္ဘုရား ေရးပူ ေရခ်မ္း ကမ္းလွမ္းတဲ့ ပါရမီ ျဖည့္ဖက္ ျဖစ္ရပါလုိ၏ ဘုရားလုိ႔ ဒီပကၤာရာ ျမတ္စြားဘုရားထံမွာ ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္"
ဒီေပးဆပ္မႈမ်ုိးက အတုခုိးစရာပါ။ ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ေမာင္တထမ္း၊ မယ္တရြက္၊ ႏွစ္လႊာေပါင္းမွ တစ္ရြက္ျဖစ္တဲ့ စြယ္ေတာ္ရြက္လုိေပါ့။
ဘုရားေလာင္းနဲ႔သုမိတၱာတုိ႔ စႏၵာကိႏၵရီ ကႏၵရာျဖစ္စဥ္ကလည္း ျဗဟၼဒတ္မင္းက ေမာင္းေတာ္ကုိ
ေလးေတာ္နဲ႔ အသတ္ကုိၿဖိဳခြင္းၿပီး.။ ကိႏၵရီကုိ မိဖုရားေျမွာက္ကာ ထားမယ္လုိ႔ ျဖားေယာင္းေသာ္လည္း
ေမာင္ေတာ္ခ်စ္စိတ္ေၾကာင္းခါးခါးသီးသီး ျငင္းဆန္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အခ်စ္ကုိသစၥာျပဳ တုိင္တယ္လုိ႔ သၾကားမကာ ေမာင္းေတာ္ ကိႏၵရာ အသက္ျပန္ရွင္သန္းၿပီး ခ်စ္သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အသက္ထက္ဆုံး
ေပါင္းသင္းရပါသတဲ့။
ဒီလုိ႔ အခ်စ္စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးကလည္း အတုခုိးစရာပါ .. ခ်စ္သူတုိ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ တကယ္ခ်စ္ၾကတယ္ဆုိရင္.. ဒုကၡေရာက္တဲ့အခါ.. အိမ္ေထာင္းစုမွာ အခက္အခဲျဖစ္တဲ့ အခါမွာ အခ်စ္ကုိ တုိင္တည္ကာ သစၥာဆုိၾကည့္ပါလား။ ခ်စ္သူတုိ႔ ႏွစ္ဥိီး အခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္ဆုိရင္ေတာ့ သၾကားမင္းက ကယ္မွာေပါ့ဗ်ာ။
ခ်စ္သူတုိ႔ႏွစ္ဦး မွန္ကန္ေသာ ေပးဆပ္မႈမ်ားျဖစ္ပါေစ...။
No comments:
Post a Comment