ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ အရွင္အာနႏၵာတုိ႔ စကားေျပာေနရင္း ျမတ္စြာဘုရားက အနည္းငယ္ ျပဳံးေတာ္မူတာကုိ ေတြ႕ရလုိ႔ ရွင္အနာနႏၵာက.." အရွင္ဘုရား ဘာေၾကာင့္ ျပဳံးေတာ္မူတာပါလဲဘုရား" လုိ႔ ေမးေလွ်ာက္လုိက္တယ္။
"ငါ့ရဲ႕ တပည့္ ရဟန္းငယ္ သုႏၵရ အခ်စ္စစ္ပြဲ ႏႊဲေနတာကုိ ျမင္လုိ႔ အာနႏၵာ"
"ဒါဆုိ ဒီအခ်စ္စစ္ပြဲမွာ ဘယ္သူက ႏုိင္လုိ႔ ဘယ္သူ ရႈံးေနလဲဘုရား"
"ေလာေလာဆယ္မွာ အႏုိင္အရႈံး မဆုံးျဖတ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ ငါ့တပည့္ကေတာ့ ႏုိင္ဖုိ႔မ်ားတယ္ အာနႏၵာ"
*****************************
ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္က ကုေဋေလးဆယ္ ၾကြယ္ဝတဲ့ သူေ႒းမွာ သုႏၵရမုဒၵရ ဆုိတဲ႔ သားတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့တယ္။ သားတစ္ေယာ္တည္းမုိ႕ အလုိလုိက္ အၾကဳိက္ေဆာင္ကာ ၊ အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္ရင္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားဖုိ႔ သတုိ႔သမီး တစ္ေယာက္ကုိလည္းေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းထားပါေသးတယ္။
တစ္ေန႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေဇဝတန္ေက်ာင္းကုိ တရားနာသြားတာကုိ ေတြ႕ျမင္ရလုိ႔ ေမာင္သုႏၵရ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔အတူ အေပ်ာ္တရားနာလုိက္ခဲ့တယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ဒီတရားပြဲမွာ ေမာင္သုႏၵရ တရားရမွာကုိ ျမင္ေတာ္မူလုိ႔ ေလာကီအာရုဏ္ကာမဂုဏ္ေတြရဲ႕ အျပစ္ကုိ ဦးစားေပး ေဟာေတာ္မူတယ္။ ဒီေတာ့ ေစာေစာကတည္းက လူ႕ဘဝ လူစည္စိပ္ကုိ မက္မက္ေမာေမာ မရွိလွတဲ့ သူေဌးသားတစ္ေယာက္ဟာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ကုိ နားၾကားရတဲ့အခါ..ေလာကီ အာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြမွ ထြက္ေျမာက္ခ်င္လာတယ္။
"ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္မ်ားဟာ သိမ္ေမြ႕ႏုညံ့၊ ျဖဴစင္ သန္႕ရွင္တယ္။ အာရုံေတြမ်ားလွတဲ့ လူေလာကမွာ ေနလုိ႔ ဒီတရားေတြကုိ အားထုတ္လုိ႔ ရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ လူ႕ေဘာင္ကုိ စြန္႕လြတ္ကာ ရဟန္းျပဳေတာ့မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္"
ျမတ္စြာဘုရားအား ရဟန္းျပဳလုိေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေတာ့ " မိဘေတြ ခြင့္မျပဳတဲ့ သား၊သမီးကုိ ခြင့္မျပဳ မိန္႔ၾကားေတာ့ မိဘမ်ားထံ ရဟန္းျပဳခြင့္ေတာင္းပါေတာ့တယ္။ မိဘမ်ားက ရည္ရြယ္ခ်က္က တစ္မ်ုိး၊ သားရဲ႕ ဆႏၵ တစ္ဖုံဆုိေတာ့ ေစာေစာပုိင္းမွာ မိဘေတြက လုံးဝ ခြင့္မျပဳခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံး အစာငတ္ခံဆႏၵျပလုိ႔ မိဘမ်ားက " အကယ္၍ ခြင့္ မျပဳက အသက္ဆုံးရႈံးႏုိင္တယ္၊ ခြင့္ျပဳလုိက္ျခင္းအားျဖင့္ သားကုိ အသက္ရွင္လွ်က္ ဖူးေတြ႕ႏုိင္ၿပီး ၊လူေဘာင္ ျပန္လည္လာေအာင္ စည္းရုံးလုိ႔ရေသးတယ္ဟု တစ္ဆင့္ေလွ်ာ့တြက္ကာ ရဟန္းျပဳခြင့္ေပး လုိက္တယ္။
သားေမာင္ပဥၹင္းကလည္း မိဘေတြရဲ႕ အၾကံအဥာဏ္ကုိ သိလုိ႔ မိဘေတြရဲ႕ သံေယာဇဥ္ ေက်ာ့ကြင္းမွ လြတ္ဖုိ႔ရာ မိဘမ်ားေနရာ သာဝတၳိနဲ႔ ၄၅ ယူဇနာေဝးတဲ့ ရာဇၿဂုိလ္မွာ သြားကာ ရဟန္းတရားအားထုတ္တယ္။
မိဘမ်ားကေတာ့ သားကုိ လြမ္းလုိ႔ မ်က္ရည္တစမ္းစမ္းနဲ႔ေပါ့။ သူ႔သားအရြယ္ေတြ ေပ်ာ္ပါးေနတာကုိ ေတြ႕ျမင္ရ တုိင္း မေျဖဆီးႏုိင္ဘူးေပါ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ အလြန္တရာ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ ၊သာဝတၳိျပည္ လူငယ္ေလာကမွာ ေရပန္းစားေနတဲ့ ျပည့္တန္ဆာမ ရူပတီဟာ ပူေဆြးေသာကေရာက္နဲ႔ သူေဌးအိမ္ကုိေရာက္လာတယ္။ ဒီကေလးမက .. ရဟန္းရဲ႕ မိဘေတြကုိ " သားေၾကာင့္ ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနတာကုိ ၾကားသိရလုိ႔ သတင္းလာေမးတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရွင့္တုိ႔သား ရဟန္းကုိလည္း သူမရဲ႕ အလွအပ၊ အေခ်ာ့အျမဴ မယာေတြနဲ႔ ၊ သူေဌးအိမ္ကုိ ျပန္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ ႏုိင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း " ေျပာလုိက္တယ္။ မိဘမ်ားက ဝမ္းသာလုိ႔ " အကယ္၍ သမီးသာ ငါတုိ႔သားကုိ လူျဖစ္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ငါတုိ႔အိမ္မွာ ရွိတဲ့ ပစၥည္းမ်ားကုိ သမီးလက္အပ္ပါမယ္လုိ႔ ကတိေပး လုိက္ပါတယ္။
ရူပဝတီတစ္ေယာက္လည္း ကတိရတာနဲ႔ လုပ္ငန္းစဖုိ႔ ရဟန္းကေလးေနရာ ရာဇၿဂဳိလ္ကုိ သြားေရာက္ခါ ရဟန္းကေလး ဆြမ္းၾကြရာလမ္းမွာ ဘုံ ၇-ဆင့္ရွိတဲ့ အိမ္တစ္လုံးကုိ ငွားယူလုိက္တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔ နံက္ ဆြမ္းၾကြလာေတာ့ ရွင္သုႏၵရ ႀကဳိက္တတ္တဲ့ ဆြမ္း၊ဆြမ္းဟင္းမ်ားကုိ ေလာင္းလွူလုိက္တယ္။
ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ေလာက္ ဆြမ္းေလာင္ၿပီးေတာ့ ၊ အိမ္ထဲမွာ ဆြမ္းၾကြဖုိ႔ ပင့္လုိက္တယ္။ ရွင္းသုႏၵရက ရုိးရုိးထင္၍ အိမ္ပင့္ဆြမ္းကုိ လက္ခံကာ သူမရဲ႕အိမ္မွာပဲ ဆြမ္းဘုဥ္ေပးပါေတာ့တယ္။ဒါကေတာ့ ဦးစြာ ပထမ မသိမသာ ရသတဏွာရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈကုိ ရွင္သုႏၵရခံလုိက္ရျခင္းပါ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ရွင္သုႏၵရဟာ " သပဒါနစာရိက" အိမ္စဥ္အတုိင္း ဆြမ္းခံတဲ့ ဓုတင္ကို ေဆာက္တည္ထားလုိ႔ အိမ္ပင့္ဆြမ္းကုိ ဘုဥ္းေပးခြင့္ မရွိပါဘူး။
ရက္အနည္းငယ္ ၾကာလာေတာ့ ရူပတီက ေရွးသုိ႔ တဆင့္တုိးကာ လမ္းထဲမွ ကေလးမ်ားကုိ အိမ္သုိ႔ လာေရာက္ ေဆာ့ကစားေစၿပီး ၊ ရွင္သုႏၵရ ဆြမ္းၾကြလာတဲ့အခါ ကေလးငယ္မ်ား ဆူညံလုိ႔ အားရုံမရဟုဆုိကာ .. ဘုံခုနစ္ဆင့္ ရွိေသာ တိုက္ေပၚပင့္၍ ဆြမ္းကပ္ပါေတာ့တယ္။
အစားအေသာက္မွာ ခုံမင္မႈေၾကာင့္ ရဟန္းငယ္ကေလးမွာ ရူပတီရဲ႕ လွည့္ဖ်ားမႈကုိ ခံေနရၿပီး ၊ အခန္းတခါးကုိ ပိတ္၍ အလွအပ ၊အႏုအရြတုိ႔နဲ႔ အတူ ရူပတိရဲ႕ မယာပရိယာယ္မ်ဳိးစုံျဖင့္ ေသြးေဆာင္ ျဖားေယာင္း
ပါေတာ့တယ္။ ဘယ္လုိပင္ ျဖားေယာင္းေသာ္လည္း တုန္းလႈပ္ျခင္းမရွိလုိ႔ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရူပတီက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ " ရွင္သုႏၵရ ဒီလုိ႔ ႏုပ်ဳိးတဲ့အရြယ္မွာ ဘာေၾကာင့္ သကၤန္းဝတ္ေနရတာလဲ က်မနဲ႔ အတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အတူေန ၾကရေအာင္ပါလုိ႔ ခ်စ္ေရးဆုိလာပါေတာ့တယ္။
ဒီေတာ့မွာ ရဟန္းငယ္ သတိဝင္လာၿပီး " ေၾသာ္ ... အစားအေသာက္ခုံမင္မိလုိ႔ ဝိသဘာဂအာရုံသို႔ ေျခစုံ ေရာက္
ေနပါလားဟု သတိဝင္လာပါတယ္။
ဒီေတာ့မွ ျမတ္စြားဘုရား တပည့္သုႏၵရဆီး ေရာင္ျခည္ေတာ္လြႊတ္ခါ...
" သုႏၵရ... ေလာကီအာရုံ ကာမဂုဏ္ေတြကုိ စြန္႕ခြါၿပီး ရဟန္းျပဳေနေသာ္လည္း သူေတာ္စင္ ျဗဟၼဏဟု မေခၚထုိက္ေသး၊ ေလာကီအာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔ ကုန္းခန္းျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာ သူကုိသာလွ်င္ သူေတာ္စင္ ျဗဟၼဏ အစစ္ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါတယ္။
အရွင္သုႏၵရ ျမတ္စြားဘုရား တရားစကားကုိ အဆုံးမွာ သတိတရားျဖင့္ ပြားမ်ားလုိ႔ ရဟႏၲာျဖစ္သြားပါတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ ၊ ရူပဝတိရဲ႕ အိမ္ေခါင္မုိးကုိ အဘိဥာဥ္တန္းခုိးျဖင့္ ထုိးေဖာက္ကာ ေဇဝတန္းေက်ာင္းမွ ျမတ္စြာရားကို သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ကေတာ့လုိက္ပါတယ္။
ျဗဟၼဏဝဂ္၊ သုႏၵရသမုဒၵဝတၳဳ
No comments:
Post a Comment