ေရွးေရွးတုန္းက …တခုေသာ နံက္ခင္းမွာ လူတစ္ေယာက္က သူရဲ့ ဖခင္အုိႀကီးကုိ အျပင္သြားဖုိ႔ေခၚေနပါတယ္။ အိမ္မွာရွိတဲ့ သားငယ္ကလည္း အဘုိးအတူ အျပင္လုိက္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာေနေသာ္လည္း မိခင္က မလုိက္ဖုိ႔ ေျပာလုိက္သတဲ့။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကေလးငယ္က သူနည္း သူဟန္နဲ႔ အေဖတုိ႔သြားရာေနာက္ကုိ လုိက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ ခရီးအေတာ္ေလးသြားၿပီးတဲ့အခါ
အဲဒီလူက.. “ အေဖနဲ႔သားတုိ႔ ဒီနားမွာပဲ ေစာင့္ေနၾက က်ေနာ္ မၾကာခင္ ျပန္လာမယ္” လုိ႔ ေျပာၿပီး ထြက္သြားပါတယ္။
ထုိ႔ေနာက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာမွာတြင္းတူပါေတာ့တယ္။
သားျဖစ္သူက အေဖ့ကုိ ေစာင့္ရတာၾကာလုိ႔ ေနာက္က လုိက္ရွာခ်ိန္မွာ အေဖတစ္ေယာက္ သဲသဲမဲမဲ တြင္းတူးေနတာကုိ ေတြ႕လုိက္ရသတဲ့။
“ ေဖေဖ..ေဖေဖ.. အဲဒီတြင္းက ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲလုိ႔” သားျဖစ္သူက ေမးလုိက္ေတာ့
ငါတြင္းတူးေနတာ မင္းရဲ့ အဘုိးကုိ ျမွဳပ္ဖုိ႔လုိ႔ ေျဖလုိက္ေသာခါ..
“ အဘုိး…အဘုိးအတြက္ဟုတ္လားလုိ
“ငါသိပါတယ္… ဒါေပမယ့္ အဖုိးက အသက္ႀကီးေတာ့ ဘာမွ အသုံးမက်ေတာ့ဘူး။ အိမ္မွားလည္း ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အသက္ရွင္ေနေသာ္လည္း သူအတြက္ေကာ ငါတုိ႕အတြက္ပါ ဘာမွ အက်ဳိးမရွိေတာ့ဘူး ဒါေၾကာင့္ မင္းအေမနဲ႔ငါတုိ႔ မင္းအဘုိးကုိ အရွင္လတ္လတ္ ေျမျမွဳပ္ၾကဖုိ႔ ဒီလုိ လုပ္လုိက္ၾကတာလုိ႔ “ ေျဖသတဲ့။
သားျဖစ္သူက.. အေဖ့စကားကုိ ေကာင္းေကာင္းနာေထာင္ၿပီးေတာ့ သူအတြက္လည္း ေနရာတစ္ခု ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။ ထုိေနာက္ တြင္းတူးကာ.. “ အေဖကုိလည္း အသက္ႀကီးလာရင္.. သားလည္း အေဖကုိ ဒီမွာ လာၿပီးျမွဳပ္မယ္ေနာ္လုိ႔” ေျပာလုိက္တဲ့အခါ…။
အေဖျဖစ္သူ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားတာက .. “ ငါလုပ္ရပ္ဟာ .. ငါသားအတြက္ ..အတုယူစရာ မေကာင္းတဲ့ အျပဳအမႈပါပဲလုိ႔” နားလည္သြားပါတယ္။
ထုိ႔ေနာက္ အေဖျဖစ္သူကုိ အိမ္ျပန္ေခၚၿပီး အသက္ထက္ဆုံး ေသခ်ာျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ပါသတဲ့။
No comments:
Post a Comment