ေရွးေရွးတုန္းက မစားႏုိင္ မေသာက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ေနမေကာင္းသူတစ္ဦးရွိခဲ့တယ္။ က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ အလြန္ကုိ စိတ္မခ်မ္း မသာျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ေဆးမ်ဳိးစုံကုိလည္း ေသာက္ခဲ့ၿပီး၊ ေဆးဆရာမ်ဳိးစုံနဲ႔လည္း တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ ပုိပုိအားနည္းလာတယ္။ အဲဒီေနာက္ တစ္ေန႔မွာ သတင္းေကာင္းတစ္ခုရရွိတယ္။ အေရွ႕မွ တုိင္းျပည္တစ္ျပည္မွာ ဆင္းရဲသူကုိ ခ်မ္းသာေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္။ ေနမေကာင္းသူကုိ က်န္းမာလာေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရလို႔ ေျပာႏုိင္တဲ့ ေဗဒင္ဆရာတစ္ဦးရွိတယ္တဲ့။ သူဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေဗဒင္ဆရာကို သြားေတြဖုိ႔ ဆုံျဖတ္လုိက္တယ္တဲ့။
သူခရီးစတင္လ်ွင္ပင္ သက္သာလာၿပီး လမ္း ေကာင္းေကာင္ေလွ်ာက္လာႏုိင္တယ္။ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့ နိမိတ္၊ ေဗဒင္ဆရာဟာ သူအတြက္ သင့္ေလွ်ာ္သူတစ္ဦးလို႔ အဓိပၸါယ္ေဆာင္တယ္လုိ႔ သူထင္မိတယ္။ လူနာဟာ ညေနအထိ ဆက္ေလႇ်ာက္သြားတယ္။ ေညာင္ပင္ တစ္ပင္ကုိျမင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ဆက္သြားဖုိ႔ အခ်ိန္ သိပ္ေႏွာင္းေနလုိ႔ အဲဒီေညာင္ပင္ေအာင္မွာပဲ အိပ္ရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ သစ္ပင္ ေအာင္မွာ သူဖုိ႔ ေနရာတစ္ေနရာ ရွင္းလင္းၿပီး ညအတြက္ စခန္းခ်လုိက္တယ္။ ေနရာခ်ထားၿပီးေနာက္မွာ ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္ဟာ သူ႔ေရွ႕မွာ ေပၚလာတယ္။ “သင္.. ဘယ္သြားမလို႔လဲ။ ဘာအတြက္ ကြ်ႏ္ုပ္ သစ္ပင္ ေအာက္မွာ သင္ အိပ္ေနသလဲလုိ႔” နတ္က အဲဒီလူကုိ ေမးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ နာမည္ေက်ာ္ ေဗဒင္ဆရာကုိ ေမးဖုိ႔ အေရွ႕ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံပကုိသြားမယ္။ ဒီလုိဆုိယင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ေမးခြန္းတစ္ခုေမးခဲ့ပါလုိ႔ နတ္က မွာလုိက္တယ္။
“ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဒီေညာင္ပင္က ထြက္ခြာသြားခ်င္ေပမယ့္ ဘာလုိ႕လုံးဝ ထြက္ခြါလုိ႔ မရသလဲ”ဆုိတာ ေက်းဇူးျပဳၿပီးသူကုိ ေမးေပးပါ။ ေမးေပးပါမယ္လုိ႕ ကတိျပဳၿပီး အဲဒီည ေညာင္ပင္ေအာက္မွာ အိပ္ကာ ေနာက္တစ္ေနက်ေတာ့ ခရီးဆက္ခဲ့တယ္။ မ်ားမၾကာမွီမွာပဲ ေတာင္ပုိ႔ၾကီးတစ္ခုကုိ ေရာက္သြားတယ္။
အဲဒီေတာင္ပုိ႕ထဲက ေျမြၾကီးတစ္ေကာင္ ထြက္လာၿပီး သူသြားမယ့္လမ္းကုိ ကန္႕လန္ ျဖတ္ေနတယ္။ “ ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ ..ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ..”လုိ႕ ေျမြက ခရီးသည္ကုိေမးတယ္။ “အုိ ေျမြမင္း ကြ်န္ေတာ္ဟာ နာမည္ေက်ာင္ ေဗဒင္ဆရာေမးဖုိ႔ အေရွ႕ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံကုိသြားမယ္။ ဒါျဖင့္ ေက်းဇူးဲျပဳၿပီး ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ သူ႕ကုိေမးခဲ့ပါလုိ႔ ေမးခဲ့ပါလုိ႔ ေျမြၾကီးက ေျပာတယ္။ “ဘယ္ေလာက္ပင္ ၾကိဳးစားေပမယ့္ ဘာလုိ႔ ဒီေတာင္ပုိ႔က ထြက္ခြါမသြားႏိုင္တာလဲဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္သိခ်င္တယ္”
“ေကာင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ေဗဒင္ဆရာကို ခင္ဗ်ားအတြက္ ေမးေပးမယ္” လုိ႔ လူနာက ကတိေပးလုိက္တယ္။ အိမ္ အျပန္လမ္းမွာ ဒီကုိျပန္လာၿပီ သူဘာေျဖေပးလုိက္တယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားအား အသိေပးပါမယ္”
ဒီကတိကုိ ေက်နပ္သြားတဲ့ ေျမြၾကီးက သူ႔တြင္းထဲ ျပန္ဝင္သြားေတာ့ လူနာဟာ ခရီးဆက္ျပန္တယ္။ ကမ္းပါးတစ္ကို ေရာက္တဲအထိ သူတျဖည္းျဖည္း ခရီးခက္ခဲ့တယ္။ ကူတုိ႔ေလွတုိ႔မရွိဘဲ ဒီက်ယ္ဝန္းတဲ့ ျမစ္ၾကီးကုိ ငါ အခု ဘယ္လုိျဖတ္ကူးရပါမလဲ” လုိ႔ သူတစ္ေယာက္တည္း ေတြးေနတယ္။ ဘာလုပ္ရမလဲလုိ စဥ္းစာေနရင္း ျမစ္ကမ္းမွာ သူထုိင္ေနတယ္။ သူ အဲဒီလုိ ေတြးရင္း ထုိင္ေနစဥ္မွာ မိေခ်ာင္းၾကီး တစ္ေကာင္ သူဆီကုိ ေရကူးလာတယ္။
No comments:
Post a Comment