(လူငယ္ ရည္စား ဇာတ္လမ္း-၁)
ေရွးေခတ္က စာတတ္ ေပတတ္ ဆရားေတာ္မ်ား ေနရာေဒသ အလုိက္ ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာတတ္“ငခုံ” စာကုန္ “မက်ီးေတာ” စာေျပာ “သဲအင္း” လုိ႔ စာသင္သား ဘုန္းႀကီးေလာက မွာ စကားဆုိးရုိးေပၚခဲ့ဖူးပါတယ္။ စာတတ္ခ်င္ရင္ “ငခုံဆရာေတာ္“ ထံမွာ စာသြားသင္ၾကဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပါ့။
ငခုံဆရာေတာ္ရဲ့ လူငယ္ဘ၀ ဇာတ္လမ္းေလးကုိ ေျပာခ်င္လုိ႔ပါ....
သသာနာ့ေဘာင္ မ၀င္ခင္ လူငယ္ဘ၀က ငခုံဆရာေတာ္ေလာင္းဟာ “ရုပ္သိပ္ဆုိး”တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း လူငယ္သဘာ၀ ရြာမွ မိန္မပ်ဳိေလထံ ရည္စားစကား လုိက္ေျပာပါတယ္။
မိန္မပ်ဳိမေလးက ဘာေျပာလုိက္တယ္မွတ္လဲ....“တုိင္မွတ္လုိ႔ ႏွပ္ေတာင္ မသုတ္ဘူးတဲ့“
မွတ္ခ်က္၊ ၊ေရွးတုန္းက လက္ကုိင္ပု၀ါ၊ တစ္ရႉးစကၠဴမ်ား သုံးေလ့ မရွိပါ၊ ေက်းရြာ ဓေလ့အရ အိမ္တုိင္ ၊ အိမ္နံရံမ်ား ႏွပ္သုတ္ေလ့ သုတ္ထ ရွိပါသည္။
ဒီလုိ အေျပာခံရေတာ့ ဒီေလာက္ ရုပ္ဆုိးတဲ့ ငါ့ဘ၀ သိပ္ကံ ဆုိးပါ့လားဆုိၿပီး ေနာက္ဆုံးလမ္းကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္ပါတယ္္။ ေနာက္ဆုံးလမ္းကေတာ့ ရြာဦးဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ သာသနာ့၀င္ ရွင္ျပဳလုိက္တာပါပဲ။
ငခုုံဆရာေတာ္ေလာင္းဟာ လူဘ၀ စိတ္ကုန္လုိ႔ ဗုဒၶစာေပမ်ားကုိ အစြန္းကုန္ ႀကဳိးစားလုိက္တာ အဲဒီေခာတ္က “ငခုံဆရာေတာ္တစ္ပါး“ အျဖစ္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္က ႏုိင္ငံေတာ္ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတြရလ႔ုိ မင္းကုိးကြယ္တဲ့ ဆရာေတာ္ျဖစ္လာေတာ့ ငါဘာေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္လာရတာလဲလုိ႔ စဥ္းစားလုိက္ေတာ့ “ငခုံရြာက မေခ်ာေလးကုိ သတိရပါတဲ့ “အဲဒီအခ်ိိန္မွာ မေခ်ာတစ္ေယာက္ အုိနာေရာက္လုိ႔ သား သမီး ေျမေတြနဲ႔ ေသာကေရာက္ေနပါသတဲ့။ ငခုံဆရာေတာ္က ဒကာမ မေခ်ာကို ေခၚ၍ အတိတ္ေၾကာင္းကုိ ေမးပါတယ္။
ဒကာမႀကီး ငယ္ငယ္တုန္းက ဇာတ္လမ္းေလးေတြကုိ သတိရပါေသး သလားတဲ့...။ ဒကာမႀကီး ျပဳံး၍ မွန္ပါ မေမ့ေသးေၾကာင္းပါလုိ႔ ေလ်ာက္ထာလုိက္သတဲ့။
အိမ္.. ဒကာမ မေခ်ာရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မင္းဆရာ စာတတ္ ေပတတ္ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးျဖစ္ရေလတယ္ မင္းကုိလည္း ငါ့ရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ ဒကာမတစ္ေယာက္ ျပန္လည္ ေစာက္ပါရေစတဲ့.....
သာဓု....သာဓု.... သာဓု..........
ငယ္စဥ္က စာခ်ဆရာေတာ္မ်ား ေျပာျပေသာ ပုံျပင္ကုိ တင္ျပပါသည္။
အရွင္ေဃာသက (စကား၀ါ)
No comments:
Post a Comment