OIC ဘယ္လဲ? ..ဘာလဲ?...

1969

၁၉၆၉-ခု စက္တင္ဘာလ (၂၅) ရက္ေန႔က  ေဂ်ရုစလင္မွာ  al-Aqsa  ဗလီကုိ  အစြန္းေရာက္
 ေဂ်ရုစလင္ေတြက မိးရႈိဖ်က္ဆီးျခင္းကုိ တုန္႕ျပန္ဖုိ႔အတြက္ အစၥလမ္မစ္အဖြဲ႕ဆုိင္ရာ ညီလာခံႀကီး တစ္ခု ေပၚက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက OIC ဟာ အစၥလမ္မစ္တုိ႔ရဲ႕ လက္တုန္႔ျပန္ အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ ထင္ရွား လာပါတယ္။

ႏွစ္ေပါင္း ၄၀-ေက်ာ္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကမၻာမွာ အစုိးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းထဲမွာ ႏိုိင္ငံေပါင္း ၅၇-ႏုိင္ငံပါဝင္တဲ့ ကုလသမဂၢၿပီးရင္း ဒုတိယ အင္အားအႀကီးဆုံး အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ျဖစ္လာပါတယ္။

အဖြဲ႔ဝင္ႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔ မူစလင္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏွစ္စဥ္ ညီလာခံက်င္းပေလ့ရွိၿပီး ေဒသတြင္းဆုိင္ရာ စီးပြားေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ပညာေရး၊ သမုိင္းမွတ္တမ္း၊ လူသားခ်င္းစာနာ ေထာက္ထား ကူညီေပးေရးတုိ႔ကုိ အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားအျပင္ အဖြဲဝင္မဟုတ္ေသာ ႏုိင္ငံမ်ားျဖင့္လည္း ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖုိ႔  ႀကုိးပမ္းလာ တာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။

ေလာေလာဆယ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ရခုိင္ျပည္နယ္ အေရးအခင္ကိစၥကုိ အေျခခံ၍ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ ထားေရးကုိ အေၾကာင္းျပကာ အဖြဲ႕ဝင္မဟုတ္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဝင္လာဖုိ႔ ႀကုိးစားေနတာ ကုိ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေျခခံေတြ ကြဲျပားျခားနား တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းတုိ႔နဲ႔ ပူတြဲလုပ္ေဆာင္ရာမွာ  အေျခခံမူဝါဒေတြ၊ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြဟာ  ထင္သာျမင္သာရွိဖုိ႔ သိပ္ခက္ပါတယ္။

အျမင္မတူ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ကမ႓ာေလာကႀကီးမွာ IOC ရဲ့အေျခခံ ဖြဲ႕စည္းပုံ စည္းမ်ဥ္းေတြဟာ  အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံေရး မ်က္ႏွာသာမွာ ထင္သာျမင္သာရွိဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္တဲ့ကိစၥပါ။  ယခုေတာ့ IOC ႏုိင္ငံႀကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ တုိက္ရုိက္ဆက္သြယ္လုပ္ကုိင္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။  အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး ရႈပ္ေထြးလာတာနဲ႔အမွ် လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြ႕ရဲ့ အခန္က႑က လည္း ေနရာယူလာပါတယ္။

အဲဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြက လူေတြရဲ႕ တကယ့္လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ ျဖည့္တင္းေပးႏုိင္ရဲ႕လား?

ႏွစ္ေလးဆယ္အတြင္ OIC ရဲ႕ ရည္းမွန္ခ်က္ေတြက ဘာလဲ?

OIC ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကေကာ ေအာင္ျမင္မႈရွိရဲ႕လား?

OIC ရဲ႕ အနာဂတ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြက ဘာလဲ?

OIC အဖြဲ႕အစည္းႀကီးရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ား ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ ဘာေတြ အဟန္႕အတားရွိေနသလဲ?

ဒီေမးခြန္းေတြရဲ႕ အေျဖကုိ ေအာက္ပါ သုံးသပ္တင္ျပခ်က္မ်ားနဲ႔ ေလ့လာၾကည္ၾကရေအာင္ပါ။

OIC ရဲ႕ ေၾကညာစာတမ္းမွာေတာ့ အစၥလာမ္ဘာသာရဲ႕ ထူးျမတ္တဲ့ လမ္းညႊန္ခ်က္ႏွင့္အညီး အဖြဲ႕ဝင္ႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔  အတူ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ သိပၸံပညာ ၊ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔ ဘာသာေရးကုိ အက်ုိးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္လုိ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခခံ ေၾကညာစာတမ္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္တဲ့ မူစလင္တုိ႕  ရွိခုိးဆုေတာင္တဲ့ ေနရာေတြကုိ ဖ်က္းဆီးတဲ့ သူမ်ားအား လက္တုန႔္ျပန္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြနဲ႔ တုန္႔ျပန္ လုပ္ေဆာင္ေနတာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။    Huntintgon အၾကံျ႔ပဳခဲ့သလုိ႔.. လူေတြရဲ႕ျခားနား ခ်က္ကုိ ရွာေဖြဖုိ႔ ရန္သူဟာ အေရးအႀကီးဆုံးပဲ ဆုိတာမ်ုိးပါ။

ဒီလုိဆုိရင္ မူစလင္ဘာသာဝင္ေတြအာလုံးဟာ သူတုိ႔ ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းေတြ၊ သူတို႕ရဲ႕ေနရာေတြကုိ ဖ်က္ဆီးခဲ့ရင္ အားလုံးဝုိင္းဝန္း လက္တုန္႔ျပန္ဖုိ႔ ျဖစ္လာတားလားဆုိေတာ့၊ ဒီလုိလည္း မဟုတ္ပါဘူး။

မူစလင္ဘာသာကုိ ယုံၾကည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵက  ကုိရန္က်မ္းရဲ႕လမ္းညႊန္ခ်က္နဲ႔အညီ တမန္ေတာ္ မုိဟာမက္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈ ေအာက္မွာ ညီညီညြတ္ညြတ္ေနထုိင္ၾကဖုိ႔  ဆႏၵရွိခဲ့ၾကတာ  ခုနစ္ရာစုေလာက္ ကတည္းကပါ။

ဒီမြန္ျမတ္တဲ့ ဆႏၵဟာ ၁၉၂၃-ခု Khilafah  ဥေပးမဖ်က္သိမ္းခင္တည္းက ႏွစ္ဆယ္ရာစု တုိင္ေအာင္ရိွခဲ့ပါတယ္။

၁၉၆၉-ခုႏွစ္ OIC  စတင္္တည္ေထာင္စဥ္ကလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။  မိးရိႈိတုိက္ခုိက္ျဖတ္ဆီးမႈေတြကုိ တုန္ျပန္ဖုိ႔က OIC ရဲ႕အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ OIC အဖြဲ႕အေနနဲ႔ကေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔မွ ဆန္႔က်င္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူမႈျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းေပးဖုိ႕လုိ႔ဆုိပါတယ္။

ကမ႓ာတစ္ဝွမ္းမွာ  အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လြပ္လပ္ေသာ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ေအးေဆးၿငိမ္သက္ေနေပမဲ့ OIC ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေအာင္ျမင္မႈေတြက အရွိန္ျမင့္တက္လာပါတယ္။ OIC အဖြဲ႕ဝင္ေတြထဲမွာ သူေဌးႀကီးေတြ၊ လူေတြအားကုိးအားထား လူေတြအေပၚ ဩဇာေညာင္းတဲ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အာဏာပါဝါရိွတဲ့ အစုိးရအသုိင္းအဝိုင္းေတြပါဝင္လာပါတယ္။  ဥပမာ.. ဘရုႏုိင္း၊ ကူဝိတ္၊ ကြာတာ၊ ေဆာ္ဒီ၊ အာေရဗ်စတဲ့ ခ်မ္းသာတဲ့ႏုိင္ငံမ်ား၊ အစုိးရမွာ အာဏာပါဝါရွိတဲ့ အီဂ်စ္၊ အင္ဒုိနီရွား၊ ပါကစၥတန္၊ တူရကီတုိ စတဲ့လူသာ အရင္းအျဖစ္ရွိတဲ့  ႏုိင္ငံမ်ား ပါဝင္ပါတယ္။ OICရဲ႕  အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ေအာင္ျမင္မႈဟာ တစ္ျခားလူမႈ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားရဲ႕ စံျပျဖစ္လာပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ .. ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ OIC ဟာ ထင္သလုိျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။

OIC ရဲ့  ႏွစ္ဦးပုိင္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္နဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈေတြဟာ ေက်နပ္အားရစရာပါ။ အစၥလမ္မစ္ ဖြင့္ၿဖုိးေရဘဏ္ ( IDB) ကုိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အစၥလမ္မစ္ စီပြားေရးနဲ႔ သတင္းပညာဖြင့္ၿဖဳိးေရး (IINA) လက္ေအာင္မွာ တည္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ IINA က အစၥလမ္မစ္နဲ႔  မူစလင္မူဝါဒဆုိင္ရာ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျဖန္႕ေဝဖုိ႔ ၊  စီးပြားေရး ၊ လူမႈေရးဆုိင္ရာ ေလ့လာစီစစ္ဖုိ႔ ၊  မူစလင္မူဝါဒဆုိင္ရာ သင္တန္းမ်ား ပုိ႕ခ်ဖုိ႔ အစဥ္အစဥ္မ်ားကုိ  မူစလင္ႏုိင္ငံမ်ား အားလုံးပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖုိ႕ဆုိတဲ့ (SESTRIC) ဌာနတစ္ခု ေပၚေပါက္လာပါတယ္။

ဒါအျပင္ အစၥလမ္မစ္ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔  သမုိင္းထိမ္းသိမ္းမႈုဆုိင္ရာ (IRCICA) တည္ေထာင္ၿပီး မူစလင္ေတြ ညီညြတ္ၾကဖုိ႔ ဆုိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း စသည္ျဖင့္  အစၥလမ္မစ္ဆုိင္ရာ ပညာေရး၊ သိပၸြံပညာ ၊ စတဲ့အဖြဲ႔ အစည္းေတြ  ၁၉၇၀-ခု မွ ၁၉၈၀ အထိ  တုိးပြားလာပါတယ္။  ေစာေေစာပုိင္းကာလေတြမွာေတာ့ OIC ဟာ လူမႈျပႆနာ ေျဖရွင္းေပးေရး အဓိက အခန္းက႑က ပါဝင္ခဲ့ ပါတယ္။

1970

၁၉၇၀- ခုႏွစ္ ပါလက္စကုိင္ လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ (PLO) နဲ႔ ေဂ်ာ္ဒန္တုိ႔ အကြဲအျပဲျဖစ္ တဲ့အခါမွာ ေဆာ္ဒီဘုရင္ Faisal နဲ႔ အီဂ်စ္သမၼတ Jamal Abdul Nasir တုိ႔ပူေပါင္းၿပီး OIC ကုိဦးေဆာင္ကာ အာရပ္ဆုိင္ရာ ျပႆနာေတြကုိ  ေအာင္ျမင္စြာ ကုိင္တြယ္ ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။

1973- 1974

၁၉၇၃-ခုႏွစ္မွလည္း ရမဒါန္( Ramadan) စစ္ပြဲဆုိင္ရာ၊ အစၥေရးအား ေရနံတင္ပုိ႔မႈ တာျမစ္ပိတ္ေရး မူဝါဒဆုိင္ရာတုိ႔မွာ ေအာင္ျမင္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္လုိ႕ OIC ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈဟာ မူစလင္းမ်ားရဲ႕ ယုံၾကည္မူကုိ ရလာခဲ့ပါတယ္။

၁၉၇၄-ခုႏွစ္မွာလည္း OIC ဟာ ပါကစၥတန္နဲ႔ ေလာေလာလတ္လတ္ လြတ္လပ္ေရးရလာတဲ့ ဘဂၤလာေဒ

 ( ရွ္)   ျပႆာမ်ားကုိလည္း ေကာင္းမြန္စြာ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။

 အစၥေရးနဲ႔ ပါလက္စကုိင္း ျပႆနာမွာ  အစၥေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးနဲ႔ ပါလက္စကုိင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕တုိ႕က  ကုလသမဂၢေအာက္မွာ အေျဖရွာဖုိ႔ ညိွႏုိင္းခ်ိန္မွာ  OIC က  ဘာသာေရးစစ္ပြဲ ဆင္ႏြဲဖုိ႔ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ OIC ရဲ႕  ေျမေအာက္လုပ္ရွားေရးဟာ စတင္ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရပါတယ္။

1978

OIC ရဲ႕ဦးေဆာင္မႈဟာ  အိဂ်စ္ႏုိင္ငံ ဖရုိဖရဲျဖစ္သြားမႈနဲ႔ အစၥေရးၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေတြးဆုံးေဆြေႏြးပဲြမွာ

 ေအာင္ျမင္စြာ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္လုိ႕ မူစလင္ျပည္သူ လူထုရဲ႕ ယုံၾကည္အားထားမႈ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့ပါတယ္။ ထုိ႕ေနာက္ OIC က အီဂ်စ္ကုိ အဖြဲ႕ဝင္ႏုိင္ငံက ဖယ္ထုတ္ပစ္ေသာလည္း  ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာ မူစလင္ေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈမပါပဲ ျပန္လည္ အဖြဲ႕ဝင္ႏုိင္ငံျဖစ္လာျပန္ပါတယ္။

၁၉၇၈-ခုႏွစ္မွာပဲ  OIC ရဲ႕အေျခခံ စည္းမ်ည္း ဥပေဒမ်ား ျပင္ဆင္ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္။ OIC အဖြဲ႕ဝင္ မူစလင္ ႏုိင္ငံမ်ားရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာပုိင္ နယ္ေျမမွာ အျခားစစ္တပ္မ်ား ဝင္ေရာက္ခြင့္မျပဳဖုိ႔ဆုိတဲ့ စည္းမ်ဥ္းမ်ား ပါဝင္လာပါတယ္။ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပါပဲ အဖြဲ႕ဝင္ႏုိင္ငံမ်ားရဲ႕ ဝန္ခံကတိေတြ ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါတယ္။

1980

၁၉၈၀-ခုနွစ္ အီရန္- အီရတ္  ျပႆနာမွာ  OIC က အီရတ္ဖက္က ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပႆနာကုိေျဖရွင္းေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကုိ  ပ်က္ကြက္ခဲ့လုိ႔ မူစလင္ျပည္သူေတြရဲ႕ OIC အေပၚ ယုံၾကည္အားထားမႈ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ OIC အဖြဲ႕ဝင္ႏုိင္ငံေတြမွာ နယ္ေျမတြင္း  အေမရိက စစ္တပ္ေတြ ဝင္ခြင့္ျပဳလုိက္ပါတယ္။  ဒါေၾကာင့္ OIC မူဝါဒဆုိင္ရာေတြဟာ မူစလင္ျပည္သူေတြအတြက္ ရယ္စရာျဖစ္လာပါတယ္။ တခ်ုိ႕ကဆုိ OIC ကုိ ေျပာင္သလုိ ေနာက္သလုိနဲ႔ OIC= “Oh! I see” လို႔ေတာင္ ရည္ညြန္းေျပာဆုိလာၾကပါတယ္။

2003- 2004

၂၀၀၃- ခုႏွစ္မွာ မေလးရွာႏုိင္ငံက OIC မွာ ဥကၠ႒ျဖစ္လာၿပီး ၊ တူရကီႏုိင္ငံက အေထြေထြအတြင္းေရးမႈျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ OIC ဟာ မူစလင္ေတြရဲ႕ အခြင့္အလမ္းေတြ ျပန္လည္ ဦးေမာ့လာျပန္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ႏုိင္ငံက မူစလင္ျပည္သူမ်ားၾကားမွာ ထူးထူးျခားျခား တုိးတက္မႈ၊ ေလးစားမႈမွာ စံျပျဖစ္လုိ႔ OIC ဟာ ျပန္လည္သစ္လြင္ လာျပန္ပါတယ္။

ဒီႏွစ္ႏုိင္ငံဟာ ၁၉-ရာစုေလာက္ကတည္းက မူစလင္ညီညြတ္မႈကို အေျခခံတဲ့ အာရပ္အင္ပါယာ ေဆာ္ဒီ၊ အီတလီတုိ႔ရဲ႕ ညီညြတ္မႈကုိ ျပန္လည္း အားအင္သစ္ေတြ ျဖစ္ေစလိမ့္မယ္လုိ္႔ ေမွ်ာ္လင့္ခန္႔မွန္ၾကပါတယ္။

IOC ရဲ႕မူဒဝါဒဟာ မူစလင္တုိင္းဟာ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး သုိ႔မဟုတ္ အမ်ုိးသာအလံ တစ္ခုေအာက္မွာ အားလုံးပါဝင္ ရမယ္လုိ႔ မဆုိပါဘူး။ ယူရုပ္( အီယူ) အဖြဲ႕အစည္းေတြလုိ အဖြဲ႔ဝင္ႏုိင္မ်ား  ကိစၥတစ္ခုကုိ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ပါပဲ။ သို႔ေသာ္လည္း OIC ဟာ လူေတြ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ သဘာဝ ေဘးအႏၲရယ္ ေတြ 

မွာေတာ့ ေဘးက ထုိင္ၾကည့္ ေနခဲ့ပါတယ္။ ဥပမာ- ၂၀၀၄ -ခုႏွစ္  အေရွ႕ေတာင္အာရွ ၊ အင္ဒုိနီရွား ဆူနာမီးနဲ႔   ၂၀၀၅- ခုႏွစ္ ကတ္ရွမီယား၊ ပါကစၥတန္ ေျမလွ်င္လႈပ္တဲ့ သဘာဝ 

 ေဘးအႏၲရာယ္ေတြမွာ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ ေရာက္ေနတဲ့ လူေတြရဲ့  လုိအပ္ခ်က္  ကူညီေထာက္ပံ့ေ ရး

 ေတြ လုပ္းေပးဖုိ႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါတယ္။

2008

၂၀၀၈-ခုႏွစ္ အေမရိကန္မွာ အုိဘားမာ သမၼတျဖစ္လာခ်ိန္မွာ OIC ဟာ ျပန္လည္ ထြက္ေပၚလာ
 ျပန္ပါတယ္။   အုိဘားမားက မူစလင္ႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔  ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အခ်င္းခ်င္း ေလးစာလုိက္နာေရး ဆက္ဆံေရး ဆုိတဲ့ မူဝါဒေအာက္မွာ OIC ဟာ မူစလင္မ်ားရဲ့ ကုိယ္စားျပဳ တရားဝင္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္။

  သုိ႔ေသာ္လည္း မူစလင္အားလုံးက ပါလက္စကုိင္းကိစၥမွာ သမၼတအုိဘားမာရဲ႕မူဝါဒေရးရာက နံပါတ္ႏွစ္ေနရာမွာ ရွိေနလုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေနပါတယ္။  သမၼတအုိးဘားမာကေတာ့ OIC ကုိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ညီလာခံမွာ မူစလင္ေတြရဲ႕ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔  ထူးျခားတဲ့ အခြင့္လမ္းေတြ လမ္းဖြင့္ေပးလာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သမၼတအုုိဘာမားဟာ အာဖကန္ကိစၥဟာ မူစလင္နဲ႔ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဆက္ဆံေရးဟာ နံပါတ္ ၁-ေနရာမွာရွိပါတယ္။ လက္ရွိအေနအထားမွာေတာ့ အာဖကန္ကိစၥအတြက္ ပါကစၥတန္ကုိ   ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံလုပ္ထားပါတယ္။ ဒါဟာလည္း အေရးႀကီးတဲ့ ျပႆနာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္လည္း Richard Holbrooke ကုိ ဒီျပႆနာမ်ားကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ အထူးကုိယ္စလွယ္ ခန္႔အပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အစြန္းေရာက္ အႏၵိယ အတုိင္အခံအဖြဲ႕ေတြက ကတ္ရွ္မီးယာကုိ ဖ်က္ပစ္ဖုိ႕ Holbrooke ကုိ ဖိအားေပးလာျပန္ပါတယ္။

အေမရိကသမၼတ အုိးဘားမား အုပ္ခ်ုပ္ေရးအဖြဲ႕ကုိ OIC ကေျပာရမွာက.. အာဖဂန္ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္လဲေရးကုိ အားေပတယ္ဆုိရင္ ကတ္ရွ္မီယားရဲ႕ ဒီမုိကေရးစီေရးကုိလည္း အားေပးသင့္တယ္လုိ္႔ ေျပာရမွာျဖစ္တယ္။ လူအခြင့္ေရးဆုိင္ရာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ဟာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာကုိ အေျခခံပါတယ္။ တုိင္းရင္သား၊ လူမ်ုိးစုတစ္ခုကုိ အေျခမခံပါဘူး။

ဒီလုိ လူ႕အခြင့္အေရးဆုိင္ မူဝါဒ ႏွစ္မ်ုိး ႏွစ္စားခြဲျခားထားရင္ တာလီဘန္- အာဖဂန္ျပႆနာဟာ အာဖန္နဲ- ပါကစၥတန္ လူမ်ုိးအင္အား တုိင္ခုိက္မႈနဲ႔ အဆုံးသတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။  တစ္ကမ႓ာလုံး ပ်ံႏွံ႕သြားႏုိင္ပါတယ္။  ပါကစၥတန္အစုိးရဟာ အစြန္းေရာက္ ပါကစၥတန္ေတြကုိ စစ္ေရးအရေအာင္ျမင္ၿပီးဟု ဆုိေသာ္လည္း  ဒီေအာင္ျမင့္မႈဟာ ၾကာရွည္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။ သမုိင္းလုပ္ရပ္ မွတ္တုိင္ေတြက ဒီေဒသမွာ သက္ေသ သာဓကရွိေနလုိ႔ပါ။

ဒီမူစလင္နဲ႔ အေနာက္အုပ္စု လူမႈျပႆာနာ ႏြံတြင္းက ရုန္းထြက္ဖုိ႔က  ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ယုံၾကည္မႈေတြ တည္ေဆာက္ဖုိ႔ပါ။ အစြန္းေရာက္မူဝါဒေတြ မူစလင္နဲ႔အေမရိကတုိ႔ရဲ႕ လူငယ္ေတြၾကားမွာ မျပန္ႏွံေအာင္

 ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ မ်က္ႏွာစုံညီေတြဆုံးၿပီး အနာဂတ္အတြက္

   ေကာင္းမြန္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ ရွာေဖြရပါမယ္။

တကယ္ေတာ့ OIC ဟာ  ယေန႕ အာဖဂန္ ျပႆနာမွာ ေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ရပ္ၿပီး တာဝန္ယူ ေျဖရွင္း သင့္ပါတယ္။  NATO/US စစ္တပ္ေတြ အာဖဂန္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်ား မ်ား ျပႆနာရင္းျမစ္ကုိ မေျဖရွင္းႏုိင္ပါဘူး။ အာဖဂန္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈရဖုိ႔ဆုိရင္ NATO/ US စစ္တပ္ေတြကုိ အာဖဂန္မွ ခ်က္ျခင္း ဆုတ္ခြာဖုိ႔ပါပဲ။

တကယ့္လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ စစ္တပ္ေတြ အာဖဂန္က ခ်က္ျခင္း ဆုတ္ခြာဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္တဲ့ကိစၥပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္  NATO စစ္တပ္ေတြအစား အာဖကန္မွာ OIC စစ္တပ္ေတြ အစားထုိးဖုိ႔လုိပါတယ္။

OIC အဖြဲ႔ဝင္ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္တဲ့ ဘဂၤလားေဒ(ရွ္)၊ မေလးရွားႏုိင္ငံေတြဟာ ကုလသမဂၢရဲ့အလံေအာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး  လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကုိ မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕ျမင္ေနရပါၿပီ။

OIC  မွာ အျငင္းပြားစရာက  အဖြဲ႕အစည္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက အေပၚယံ အေနအထားမွာသာရွိၿပီး  လုပ္ငန္း ေဖာ္ေဆာင္မႈအပုိင္းမွာေတာ့  ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်၊ ရည္မွန္းခ်က္သက္ သက္မွ်သာျဖစ္ေနပါတယ္။

အာဖဂန္မွာ OIC တပ္ဖြဲ႕ေတြက တာလီဘန္နဲ႕ အဲလ္ခုိက္ဒါ  ၾကားမွာ ဘုံသေဘာတူညီခ်က္ရယူၿပီး  အနည္းဆုံး စာရြက္ေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အစၥလမ္္မူဝါဒ ပုံစံအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္အတြက္ ဆုိတာကုိ တင္ျပလာေအာင္  ဖိအားေပးဖုိ႔လုိပါတယ္။

အစၥလမ္မူဝါဒဆုိင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ ေတာင္းဆုိရမွာက မူစလင္ျပႆနာမ်ားဟာ တရာဥပေဒနဲ႔အညီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ဖုိ႔ဆုိတာပါပဲ။ မူစလင္ေတြကုိ  ပညာေရး အေတြးအေခၚျမွင့္ တင္ၿပီး   ေဒသဆုိင္ရာမွာ ဘယ္လုိ္႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ ရမယ္ဆုိတာ ျမွင့္တင္ဖုိ႕လုိပါတယ္။

ဒီလူမႈျပႆနာေတြဟာ သာမန္ ပညာမ့ဲလူတန္းစား အသုိင္းအဝုိင္းနဲ႔ ကုိရန္က်မ္းကုိ အၾကြင္းမဲ့  ယုံၾကည္သူမ်ား အသုိင္းအဝို္င္းမွာ အျဖစ္မ်ားပါတယ္။ ဥပမာ ကုိရန္က်မ္းမွာလာတဲ့ AMANH ( ယုံၾကည္မႈ)  ADALAH ( တရားဥပေဒ)   SHIRA ( ေတြ႕ဆုံးေဆြးေႏြးမႈ) စသည့္တုိေပၚမွာ အေျခခံ၍ လူမႈျပႆနာေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။

ဒီအခ်က္အလက္ေတြကုိ အေျခခံ၍ မူစလင္နဲ႔ အေမရိကန္ သာမန္လူမႈအဖြဲ႕အစည္းအခ်င္းခ်င္း  ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အေျခခံသေဘာတရား ယုံၾကည္မႈေတြကုိ ေဆြးေႏြးသင့္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔အျမင္နဲ႕ေျပာရရင္ လူသားအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ဘာမွ ႀကီးမားတဲ့ ျပႆနာႀကီးေတာ့ မရွိပါဘူး။ OIC  ကုိ  အေကာင္းျမင္အေနနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ ယေန႕ အာဖဂန္ကိစၥမွာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္း ေရွ႕တည့္တည့္မွာ  ရပ္ၾကည့္မေနပဲ သာမန္ မူစလင္ျပည္သူေတြၾကားမွာ ယုံၾကည္မႈ၊ တရားမွ်တမႈတုိ႔ကုိ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု အျဖစ္ရပ္တည္ေစခ်င္ပါတယ္။

<photo id="1" />

စာေရးသူ အေနႏွင့္ျခဳံငုံ သုံးသပ္ရရင္ေတာ့ OIC  မူစလင္အဖြဲ႕အစည္းဟာ သူတုိ႔ေဒသတြင္းဆုိင္ရာ ၊ အီရန္ကိစၥ၊ ပါကစၥတန္ကိစၥ၊အာဖဂန္ကိစၥေတြမွာေတာင္ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းေအာင္ မေဆာင္ရြက္  ႏုိင္ေသးပဲန႔ဲ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ကူညီေထာက္ပံေရးေတြ ဝင္မယ္ဆုိတာ ရုိးသာတဲ့ ကမ္းလွမ္းမႈမ်ဳိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

ႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရအေနနဲ႔လည္  ၂၀၀၈-ခုႏွစ္ ဧရာဝတိ နာဂစ္မုန္တုိင္းတုိက္တုန္းကေတာင္ ဘယ္ႏုိင္ငံမွ အကူအညီမယူပဲ ေျဖရွင္းႏုိင္ေသးတာ ယခု အေသအဖြဲ႔ ျဖစ္တဲ့ ရခုိင္ကိစၥ ႏွင့္ပတ္သတ္လုိ႔ OIC ရဲ့အကူအညီ မလုိေလာက္ပါဘူးလို႕ စာေရးသူ သုံးသပ္မိပါတယ္။ ကုိယ့္ျပည္တြင္ေရးဟာ ကိုယ္တုိင္ပဲ ေျဖရွင္းတာေကာင္းပါတယ္။ OIC ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ မျမင္ရႏုိင္တဲ့ေတာင္းဆုိမႈေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ ဥပမာ .. OIC ဟာ NGO သေဘာဝင္လာလုိ႔ သူတုိ႔အတြက္ ဆုေတာင္ဝတ္ျပဳဖုိ႔

ေနရာတစ္ခု ေပးရမယ္ဆုိရင္ေကာ ဘယ္လုိ စဥ္းစားမလဲ ၊ ဒါန႔ဲပတ္သတ္လုိ႔ ဥပေဒေတြ ေကာင္းေကာင္းရွိၿပီးလား။ အိမ္နီးနားခ်င္းျဖစ္တဲ့ ထုိင္းကုိ နမူနာ ထားသင့္ပါတယ္။ ထုိင္းမွာ ျမန္မာေက်ာင္းေတြသာ ျပန္လည္ သိမ္းပုိက္ျခင္း ခံရေပမယ့္  ဗလီေတြ မူစလင္ေတြက တုိးလာပါတယ္။ ထုိင္ေျမာက္ပုိင္းမွာ ဆုိ သံဃာေတြ မူစလင္ေတြရဲ႕ ဒဏ္ကုိ အလူအလဲခံေနရပါတယ္။

အခ်ဳပ္ဆုိရေသာ္ OIC အစၥလမ္မစ္အဖြဲ႕သည္ ဗုဒၶဘာသာ ထြန္းကားတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ လုံးဝ မသင့္ေတာ္ေၾကာင္း  တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

WRITTEN BY ABDILLAH AL-AHSAN ရဲ႕ OIC AT FORTY: ITS POTENTIALS, PROBLEMS AND PROSPECTS  ကုိ အေျခခံတင္ျပပါသည္။