ထုိအခိုက္ ဟတၱာဠဝကေရာက္လာ၍ " အရွင္ဘုရား.ဘယ္လုိလဲ . ႏြားတုိ႔သြားရာလမ္းမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ က်ိန္းစက္ရပါရဲ႕လားလုိ႔" ႏုတ္ဆက္စကားဆုိလိုက္တယ္။
ဘုရားရွင္းက.." ေအး..ငါခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရပါတယ္။ မင္းသား.. ေလာကမွ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရသူတုိ႔မွာ ငါဘုရားလည္း အပါဝင္ပဲလုိ႔" မိန္႔ေတာ္မူလုိက္တယ္။
ထုိအခါ မင္းသားက.. "အရွင္ဘုရား ..အလြန္အင္မတန္ ခ်မ္ေအးတဲ့ ေဆာင္းတြင္လည္းျဖစ္၊ ဆီးႏွင္းေတြကလည္းက်၊ ေျမႀကီးကလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း၊ သစ္ရြက္ခင္းကလည္း ခပ္ပါးပါး၊ အထက္က သစ္ပင္ရဲ႕ အရြက္ေတြကလည္း က်ဲ၊ သကၤန္းကလည္း ေအး၊ ေလေအး ေလၾကမ္းက လည္းတုိက္နဲ႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရတယ္လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူတာလဲဘုရားလုိ႔"
ေမးေလွ်ာက္ျပန္တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါဆုိရင္း မင္းသားကုိလည္း ေမးပါဦးမယ္။ အတြင္းအျပင္ ေလလုံေအာင္ အဂၤေတ အု႒္တုိ႔ျဖင့္ ကာရံထားတဲ့၊ ေလမဝင္ေအာင္ တံခါးျပဴတင္းေပါက္ေတြကုိလည္း ေသခ်ာစြာ ပိတ္ထားတဲ့ ခန္႕ျငားတဲ့ အိမ္းႀကီးအတြင္း လွပေသာ ေကာေဇာအခင္းမ်ား ခင္းထားအပ္တဲ့ ပလႅင္ထက္မွာ မယားေလးေယာက္ အျပုအစုခံလွ်က္ အိပ္တဲ့သူဟာ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရသလား ၊ မအိပ္ရဘူးလား"
"ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရပါတယ္ အရွင္ဘုရား"
"ဒါေပမယ့္.. ထုိသူဟာ ရာဂေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ကုိယ္စိတ္ပူပန္မႈေတြ ၾကဳံေတြ႕လာရတဲ့အခါ၊
ေဒါသေမာဟေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကုိယ္စိတ္ပူပန္မႈေတြ ၾကံဳလာရတဲ့အခါ ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရမွာ မဟုတ္လားလုိ႔" ဘုရားရွင္ကထပ္ေမးလုိက္တယ္။
"မွန္ပါ့ ..အရွင္ဘုးရား အမိန္႔ရွိတဲ့အတုိင္းပါဘုရား"
" ေအး.. ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရတဲ့ ထုိသူရဲ႕ ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟမ်ဳိး ငါ့ဘုရားမွာ လုံးဝပယ္ၿပီျဖစ္လုိ႔ ငါအျမဲတမ္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္စက္ရတယ္လုိ႔" မိိန္ေတာ္မူပါတယ္။
အံ-၁။ ေဒဝဒူတ၊ ဟတၱကသုတ္ ၁၃၅ - သေျပကန္နိႆယ။
အက်င့္စရဏရွိသူတုိ႔မွာ ေလာကဓံမုန္တုိင္း ဘယ္လုိပင္ ၾကမ္းတမ္းေသာ္လည္း ေလာကႀကီးမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရတယ္။ ဒါဟာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ၾကည္ညုိဖြယ္ရာ ဝိဇၹာစရဏ ဂုဏ္ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment