သူက ကားေမာင္းရင္းနဲ႔ “ဒီတစ္ပတ္ပင္ပန္းလုိက္တာဗ်ာ.. တစ္ပတ္လုံးပဲ စေန၊ တနဂၤေႏြမွာေတာင္ လူမႈေရးကိစၥေတြေၾကာင့္ မနားရဘူး၊ တခါတစ္ေလ အလုပ္ေရာက္မွ အသက္ရႈေရွာင္ေတာ့တယ္” လုိ႔ သူ႔ရဲ႕ဘဝအေတြးအျမင္ေတြကုိ ဖြင့္ခ်လာတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ ျပဳံၿပီးနားေထာင္ေနလုိက္ပါတယ္။
သူက စကားဆက္ဆုိလာတယ္..၊ လူေလာကမွာ ျပင္ပအေဆာင္အေယာင္ကလည္း လုိအပ္တယ္ဗ်၊ ကားေတာင္မွ ကားေကာင္းစီးမွ လူေလးစားတယ္၊ ဝတ္ေကာင္းစားလွဝတ္မွ လူရုိေသတယ္၊ အလုပ္မွာလည္း ဒီအတုိင္းေပါ့ဗ်ာတဲ့။
ထုိ႕ေနာက္ သူဆက္ေျပာလာတာက .. လူပတ္ဝန္းက်င္မွာ လူရာဝင္ဖုိ႔ လူမႈအသုိင္းအဝုိင္းေတြမွာလည္း ဝင္ဆံဖုိ႔လုိတယ္ဗ်ဟု သူကဆုိျပန္တယ္။
သူေျပာတာေတြကလည္း အေပၚယံစဥ္းစားရင္ အမွန္ေတြႀကီးပဲဗ်..။ သူေျပာတာေတြ တကယ္လည္း လုိအပ္ပါတယ္။
သူစကားေျပာ ရပ္သြားေပမယ့္ က်ေနာ့္အေတြ႕ကေတာ့ ရပ္မသြားေသးဘူး။ အင္း..သူ ဒီေလာက္ ေလာကမွာျပည့္စုံုဖုိ႔ အေဆာင္အေယာင္ေတြ ၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ မနားရေအာင္ ရႈတ္ရွပ္ခတ္ေနေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အျပဳံးမ်က္ႏွာ မေတြ႕ရတာလဲဆုိတာ ဆက္ေတြးေနမိတယ္။
ေတြးေနရင္းက …ခ်စ္သူမ်ားေန႔က လက္ေဆာင္ရလာတဲ့ လွလွပပ ေခ်ာကလတ္ဗူးေလးကုိ ျမင္ေယာင္မိတယ္။ ခ်စ္သူမ်ားလက္ေဆာင္ ေခ်ာကလတ္ဗူးေလးက သိတ္လွတယ္၊ လွလြန္းလြန္းလုိ႔ ခ်က္ျခင္းေတာင္ ေဖာက္မၾကည့္မိဘူး။
သိတယ္မဟုတ္လား ..၊ အျပင္ပန္းက ဘယ္ေလာက္လွလွ အထဲပစၥည္းက အဓိကမဟုတ္လား..၊
ျပင္ပန္းအလွလွကုိ က်ေနာ္ၾကာၾကာ ထိုင္မၾကည့္ႏုိင္ပါးဘူး။ က်ေနာ္ေဖာက္ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ မဆုိးပါဘူး၊ အျပင္ပန္းလွသလုိ ..၊ အထဲက ေခ်ာကလတ္ကလည္း စားေကာင္းပါတယ္။အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းက လက္ေဆာင္ေပးတာကုိ..။
က်ေနာ္လည္း လူမႈဘဝ၊ အေဆာင္ေယာင္ေတြနဲ႔ ဗ်ာမ်ားေနတဲ့က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းကုိ ေခ်ာကလတ္ဗူးခြန္ႏွင့္အတူ ျမင္ေယာင္မိတယ္ဗ်ာ..။
အျပင္ပန္းလွေအာင္ ဘယ္ေလာက္ပင္ .. ေဆးေရာင္စုံျခယ္သေသာ္လည္း ..အတြင္းအဇၩတၱက ညစ္ႏြမ္းေနသမွ် ပင္ပန္းေနဦးမွာပဲဆုိတာေပါ့။
ဘုရားေဟာထားတာက “ေလာကႀကီးကေတာ့ အတြင္းရႈပ္၊ အျပင္ရႈပ္”တဲ့ဗ် ၊ ဒါေတြကုိကုန္ေအာင္ ဘုရားေတာင္ အကုန္မရွင္းေပးႏုိင္ခဲ့ဘူး၊ က်ေနာ္တုိ႔လုိ ပုထုဇဥ္ကေတာ့ မေျပာနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ သူကုိ႔ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ပဲ ဆက္ေတြးေနမိတာကေတာ့..။
လူသားအားလုံးကုိ အတြင္း၊အျပင္ လွပေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္တာကေတာ့ 'ဘာဝနာ' ဆုိတာပါပဲ
လူးသားအားလုံးဆုိေပမယ့္ အသိဥာဏ္ရွိသူေပါ့ဗ်ာ။
လူတုိ႔ရဲ႕စိတ္ဟာ ..ဘာဝနာနဲ႔မေတြ႕ခင္မွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အထင္အျမင္လႊဲမွားမႈ၊ မနာလုိမႈ ၊ၿပဳိင္ဆုိင္လုိမႈေတြနဲ႔ စိတ္ရဲ႕ ေက်းကြ်န္းျဖစ္ေနရတယ္။
စိတ္ဟာ ဘာဝနာနဲ႔ေတြ႕လုိက္မွ.. ကုိထင္ျမင္ထားတဲ့အရာေတြဟာ ဘာမွ မဟုတ္ပဲ.. ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတဲ့ အေၾကာင္းတရားမွ်သာျဖစ္တယ္။ ေတြးေတာၿပီး ပူပန္းစိတ္ေတြကလည္း ..၊ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတဲ့ အေၾကာင္းတရားမွ်သာျဖစ္တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။
ဒါေၾကာင့္ .. စိတ္ကုိကြ်န္အျဖစ္ကေန .. သခင္အျဖစ္ ဘာဝနာနဲ႔ ေျပာင္းေပးလုိက္ရင္ .. ၊ ဘဝေအးခ်မ္းသြားမွာပါလုိ႔ ေတြးမိလုိက္ပါတယ္။
ကဲ ဘယ္လုိလဲ.. ဘဝလက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ...၊ ဘာဝနာကုိလည္း တစ္ေန႔ (၁၀)မိနစ္ေလာက္ စမ္းၾကည့္လုိက္စမ္းပါဗ်ာ..။
စိတ္ရဲ႕အရွင္သခင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ..၊
No comments:
Post a Comment