စဥ္းစားဖုိ႔ပါ
ကၽြန္ေတာ့္မွာ အကၽြမ္းတ၀င္ေပါင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူက ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေမြးရာပါ အရက္မေသာက္တဲ့သူေပါ့။ မိဘေတြကလည္း ဘာသာေရးလိုက္စားျပီး သားသမီးေတြကို ဘာသာေရးအဆံုးအမႏွင့္ ထိန္းသိမ္းအုပ္ခ်ဳပ္ထားတာလည္း ပါတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ သူႏွင့္ တခါေတာ့ အရက္အေၾကာင္းေတြေျပာျဖစ္ရင္း သူက အရက္ေသာက္ၾကတဲ့လူေတြကို စိတ္ထဲကေန မႏွစ္သက္ေၾကာင္း၊ အထင္ေသးမိေၾကာင္းေျပာလာတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ဘာလို႔ အထင္ေသးရတာလဲလို႔ ေမးေတာ့ အတိအက်ေတာ့ သူ႔မွာအေျဖမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမေကာင္းတာေတြကို လုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြဟာ လူေကာင္းေတြမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလူေတြကို စိတ္ထဲကေန နိမ့္က်တဲ့ သတၱ၀ါေတြလို႔ ျမင္ေနတယ္လို႔ သူက ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔ အရက္ေသာက္ေနလို႔မို႔ မေကာင္းဘူးဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ သူတို႔အရက္ေသာက္လို႔ သူတို႔ကို အထင္ေသးတဲ့စိတ္ျဖစ္ေနရတာ ကိုယ့္မွာ မပင္ပန္းဘူးလားလို႔ ေမးမိတယ္။ ဒီေတာ့ သူက ပင္ပန္းတာေပါ့လို႔ ေျဖတယ္။ ဒါဆိုရင္ ေနရင္းထိုင္ရင္း ကိုယ့္စိတ္မွာ အကုသိုလ္ျဖစ္ရတာဆိုေတာ့ တစ္ခုခု ကိုယ့္ဘက္က မွားေနျပီလို႔ မထင္ဘူးလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ထပ္ေမးေတာ့ သူကလည္း ဟုတ္တယ္။ မွားေနတယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲ လို႔ ျပန္ေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ေထြေထြထူးထူး ဘာမွ ဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘဲ အေျဖကို ကိုယ့္ဖာသာရွာယူေပါ့လို႔ သာ ျပန္ေျဖခဲ့ဖူးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ပံုႏွင့္ ဆင္တူတဲ့ကိစၥေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ေနၾကတာ သတိမထားမိၾကတာအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
မိမိတို႔က ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္တယ္။ ဒီဘာသာမွာမွ သိကၡာသံုးရပ္ အက်င့္ျမတ္ရွိတယ္၊ လမ္းဆံုးပန္းတိုင္ နိဗၺာန္ဆိုတာရွိတယ္။ က်န္တဲ့ဘာသာ၊ အယူ၀ါဒေတြက ဒါမ်ိဳးေတြမရွိဘူး။ ငါတို႔ဘာသာေလာက္ အဆင့္မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအယူ၀ါဒႏွင့္ဘာသာ၀င္ေတြကို အထင္ေသးတယ္။ ျပစ္တင္ရံႈ ႔ခ်တယ္။ ၾကံဳရင္ ၾကံဳသလို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ႏွိပ္ကြပ္ၾကတဲ့သူေတြ….
ဗုဒၶဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္းၾကားထဲမွာကိုပဲ ငါတို႔ကေတာ့ ေထရ၀ါဒမို႔လို႔ ဘုရားရွင္ႏွင့္ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးေတြရဲ ႔ အလိုေတာ္က် အဆံုးအမေတြကို အတိအက်၊ အပယ္အႏုတ္မရွိ လိုက္နာၾကတဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။ က်န္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းခြဲေတြက ဟိုျပင္ဒီျပင္လုပ္ထားၾကတာ။ အလကား၊ အဆင့္မရွိ။ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားေနဖို႔မလို။ ငါတို႔သာ တကယ့္ အစစ္အမွန္ျဖစ္တယ္ဆိုျပီး မာန္တက္ၾကသူေတြ…..
သံဃာေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာလည္း ငါကေတာ့ ဘယ္ဂိုဏ္းက၊ သူကေတာ့ ဘယ္ဂိုဏ္းက။ ငါတို႔ဂိုဏ္းက ၀ိနည္းကိုဘယ္လိုထိန္းတာ။ သူတို႔လိုမဟုတ္ဘူး။ ဂိုဏ္းခ်င္းမတူလို႔ကေတာ့ အတူတူလည္း သိမ္မ၀င္ႏိုင္ဘူး၊ ဆြမ္းလည္း တစ္၀ိုင္းထဲ အတူတူမဘုန္းေပးႏိုင္ဘူး လို႔ ဆိုတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြ……
တရားရိပ္သာမွာ သြားအားထုတ္ရင္း တရားအသိဉာဏ္အထိုက္အေလ ွ်ာက္ရလာၾကတဲ့အခါ ငါကေတာ့ ပရမတၱတရားေတြကို သိျမင္ေနျပီ။ ဒီလူေတြကေတာ့ ငါ့လို မသိႏိုင္ရွာၾကဘူး။ အားထုတ္ရေကာင္းမွန္းလည္း မသိဘူး။ အလကား အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကတယ္ဆိုျပီး ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြအေပၚ ေနရင္းထိုင္ရင္း အျပစ္ျမင္ေနၾကသူေတြ…..
ရိပ္သာတစ္ခုခုကေန အရိယာ ဘယ္အဆင့္ျဖစ္ျပီလို႔ သတ္မွတ္ေပးလိုက္လို႔ ကိုယ့္ဖာသာခရီးေပါက္ျပီလို႔ ယူဆမွတ္ယူျပီး မိမိရိပ္သာ၊ မိမိဆရာေလာက္ ေကာင္းတာ၊ ေတာ္တာ တျခားမွာရွာမေနႏွင့္။ ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ တျခားနည္းေတြဆိုတာ ငါတို႔ရိပ္သာနည္း ဘယ္မွီမွာလဲ။ ငါတို႔နည္းအတိုင္းအားထုတ္။ ျဖစ္ကိုျဖစ္မွာ ဆိုျပီး ကိုယ့္တရားကို ဘုရားေဟာပိဋကေတာ္ေပတံႏွင့္ မတိုင္းဘဲ ကိုယ့္ေပတံႏွင့္ ေတြ႔သမ ွ်အကုန္လိုင္းတိုင္းခ်င္ေနသူေတြ…..
ဒါမ်ိဳးေတြကို ၾကံဳလာ၊ ျမင္လာရေတာ့…..
တရားအသိဉာဏ္ရသြားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရသတဏွာရဲ ႔ သဘာ၀ကို နားလည္သြားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အရက္ကို မေသာက္ေတာ့တဲ့သူ (ေသာက္ဖို႔မလိုေတာ့တဲ့သူ) တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ အရက္ေသာက္ေနတာျမင္ရင္ သူ႔စိတ္ထဲဘယ္လိုျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ မွန္းဆၾကည့္မိတယ္။
တစ္ခ်ိန္က ယားနာေတြ ကိုယ္မွာေပါက္ခဲ့ဖူးတဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ ေဆးကုလိုက္လုိ႔ အနာေတြေပ်ာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ သူလိုဘဲ တျခား ယားနာေပါက္တဲ့သူေတြ ယားတာကို မေနႏိုင္လို႔ ကုပ္ေနၾကတာကိုျမင္ရင္ ဒီယားနာေ၀ဒနာရွင္ေတြအေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားမွာလဲ လို႔လည္း မွန္းဆၾကည့္မိတယ္။
ဘုရား၊ ရဟႏၱာႏွင့္ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးမ်ားသာဆို ကာမဂုဏ္အာရံုေတြကို ခံစားသံုးေဆာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေန႔စဥ္ မနက္မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ မေမာႏိုင္၊ မပန္းႏိုင္ ရွာေဖြစုေဆာင္းရုန္းကန္ေနၾကတဲ့ ေလာကီသားေတြကို ျမင္ေနရတဲ့အခါ ဘယ္လိုစိတ္ခံစားမႈျဖစ္ၾကမလဲလို႔လဲ မွန္းဆၾကည့္မိတယ္။
ငါတို႔က ေကာင္းတာလုပ္ေနတဲ့သူေတြ၊ သူေတာ္ေကာင္းေတြ။ ငါတို႔လိုမ်ိဳး မဟုတ္လို႔ကေတာ့ လူမိုက္ေတြပဲ။ အလကားလူေတြပဲ။ အဆင့္မမွီတဲ့သူေတြပဲလို႔ ေတြးေနၾကအံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ေျပာခ်င္တာေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးက်န္ပါေသးတယ္။ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေတာ္လိုက္ပါအံုးမယ္။
န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၧယ်။
ဝိမုတၱိသုခ ..မွ
ကၽြန္ေတာ့္မွာ အကၽြမ္းတ၀င္ေပါင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူက ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေမြးရာပါ အရက္မေသာက္တဲ့သူေပါ့။ မိဘေတြကလည္း ဘာသာေရးလိုက္စားျပီး သားသမီးေတြကို ဘာသာေရးအဆံုးအမႏွင့္ ထိန္းသိမ္းအုပ္ခ်ဳပ္ထားတာလည္း ပါတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ သူႏွင့္ တခါေတာ့ အရက္အေၾကာင္းေတြေျပာျဖစ္ရင္း သူက အရက္ေသာက္ၾကတဲ့လူေတြကို စိတ္ထဲကေန မႏွစ္သက္ေၾကာင္း၊ အထင္ေသးမိေၾကာင္းေျပာလာတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ဘာလို႔ အထင္ေသးရတာလဲလို႔ ေမးေတာ့ အတိအက်ေတာ့ သူ႔မွာအေျဖမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမေကာင္းတာေတြကို လုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြဟာ လူေကာင္းေတြမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလူေတြကို စိတ္ထဲကေန နိမ့္က်တဲ့ သတၱ၀ါေတြလို႔ ျမင္ေနတယ္လို႔ သူက ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔ အရက္ေသာက္ေနလို႔မို႔ မေကာင္းဘူးဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ သူတို႔အရက္ေသာက္လို႔ သူတို႔ကို အထင္ေသးတဲ့စိတ္ျဖစ္ေနရတာ ကိုယ့္မွာ မပင္ပန္းဘူးလားလို႔ ေမးမိတယ္။ ဒီေတာ့ သူက ပင္ပန္းတာေပါ့လို႔ ေျဖတယ္။ ဒါဆိုရင္ ေနရင္းထိုင္ရင္း ကိုယ့္စိတ္မွာ အကုသိုလ္ျဖစ္ရတာဆိုေတာ့ တစ္ခုခု ကိုယ့္ဘက္က မွားေနျပီလို႔ မထင္ဘူးလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ထပ္ေမးေတာ့ သူကလည္း ဟုတ္တယ္။ မွားေနတယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲ လို႔ ျပန္ေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ေထြေထြထူးထူး ဘာမွ ဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘဲ အေျဖကို ကိုယ့္ဖာသာရွာယူေပါ့လို႔ သာ ျပန္ေျဖခဲ့ဖူးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ပံုႏွင့္ ဆင္တူတဲ့ကိစၥေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ေနၾကတာ သတိမထားမိၾကတာအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
မိမိတို႔က ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္တယ္။ ဒီဘာသာမွာမွ သိကၡာသံုးရပ္ အက်င့္ျမတ္ရွိတယ္၊ လမ္းဆံုးပန္းတိုင္ နိဗၺာန္ဆိုတာရွိတယ္။ က်န္တဲ့ဘာသာ၊ အယူ၀ါဒေတြက ဒါမ်ိဳးေတြမရွိဘူး။ ငါတို႔ဘာသာေလာက္ အဆင့္မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအယူ၀ါဒႏွင့္ဘာသာ၀င္ေတြကို အထင္ေသးတယ္။ ျပစ္တင္ရံႈ ႔ခ်တယ္။ ၾကံဳရင္ ၾကံဳသလို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ႏွိပ္ကြပ္ၾကတဲ့သူေတြ….
ဗုဒၶဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္းၾကားထဲမွာကိုပဲ ငါတို႔ကေတာ့ ေထရ၀ါဒမို႔လို႔ ဘုရားရွင္ႏွင့္ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးေတြရဲ ႔ အလိုေတာ္က် အဆံုးအမေတြကို အတိအက်၊ အပယ္အႏုတ္မရွိ လိုက္နာၾကတဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။ က်န္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းခြဲေတြက ဟိုျပင္ဒီျပင္လုပ္ထားၾကတာ။ အလကား၊ အဆင့္မရွိ။ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားေနဖို႔မလို။ ငါတို႔သာ တကယ့္ အစစ္အမွန္ျဖစ္တယ္ဆိုျပီး မာန္တက္ၾကသူေတြ…..
သံဃာေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာလည္း ငါကေတာ့ ဘယ္ဂိုဏ္းက၊ သူကေတာ့ ဘယ္ဂိုဏ္းက။ ငါတို႔ဂိုဏ္းက ၀ိနည္းကိုဘယ္လိုထိန္းတာ။ သူတို႔လိုမဟုတ္ဘူး။ ဂိုဏ္းခ်င္းမတူလို႔ကေတာ့ အတူတူလည္း သိမ္မ၀င္ႏိုင္ဘူး၊ ဆြမ္းလည္း တစ္၀ိုင္းထဲ အတူတူမဘုန္းေပးႏိုင္ဘူး လို႔ ဆိုတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြ……
တရားရိပ္သာမွာ သြားအားထုတ္ရင္း တရားအသိဉာဏ္အထိုက္အေလ ွ်ာက္ရလာၾကတဲ့အခါ ငါကေတာ့ ပရမတၱတရားေတြကို သိျမင္ေနျပီ။ ဒီလူေတြကေတာ့ ငါ့လို မသိႏိုင္ရွာၾကဘူး။ အားထုတ္ရေကာင္းမွန္းလည္း မသိဘူး။ အလကား အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကတယ္ဆိုျပီး ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြအေပၚ ေနရင္းထိုင္ရင္း အျပစ္ျမင္ေနၾကသူေတြ…..
ရိပ္သာတစ္ခုခုကေန အရိယာ ဘယ္အဆင့္ျဖစ္ျပီလို႔ သတ္မွတ္ေပးလိုက္လို႔ ကိုယ့္ဖာသာခရီးေပါက္ျပီလို႔ ယူဆမွတ္ယူျပီး မိမိရိပ္သာ၊ မိမိဆရာေလာက္ ေကာင္းတာ၊ ေတာ္တာ တျခားမွာရွာမေနႏွင့္။ ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ တျခားနည္းေတြဆိုတာ ငါတို႔ရိပ္သာနည္း ဘယ္မွီမွာလဲ။ ငါတို႔နည္းအတိုင္းအားထုတ္။ ျဖစ္ကိုျဖစ္မွာ ဆိုျပီး ကိုယ့္တရားကို ဘုရားေဟာပိဋကေတာ္ေပတံႏွင့္ မတိုင္းဘဲ ကိုယ့္ေပတံႏွင့္ ေတြ႔သမ ွ်အကုန္လိုင္းတိုင္းခ်င္ေနသူေတြ…..
ဒါမ်ိဳးေတြကို ၾကံဳလာ၊ ျမင္လာရေတာ့…..
တရားအသိဉာဏ္ရသြားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရသတဏွာရဲ ႔ သဘာ၀ကို နားလည္သြားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အရက္ကို မေသာက္ေတာ့တဲ့သူ (ေသာက္ဖို႔မလိုေတာ့တဲ့သူ) တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ အရက္ေသာက္ေနတာျမင္ရင္ သူ႔စိတ္ထဲဘယ္လိုျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ မွန္းဆၾကည့္မိတယ္။
တစ္ခ်ိန္က ယားနာေတြ ကိုယ္မွာေပါက္ခဲ့ဖူးတဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ ေဆးကုလိုက္လုိ႔ အနာေတြေပ်ာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ သူလိုဘဲ တျခား ယားနာေပါက္တဲ့သူေတြ ယားတာကို မေနႏိုင္လို႔ ကုပ္ေနၾကတာကိုျမင္ရင္ ဒီယားနာေ၀ဒနာရွင္ေတြအေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားမွာလဲ လို႔လည္း မွန္းဆၾကည့္မိတယ္။
ဘုရား၊ ရဟႏၱာႏွင့္ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးမ်ားသာဆို ကာမဂုဏ္အာရံုေတြကို ခံစားသံုးေဆာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေန႔စဥ္ မနက္မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ မေမာႏိုင္၊ မပန္းႏိုင္ ရွာေဖြစုေဆာင္းရုန္းကန္ေနၾကတဲ့ ေလာကီသားေတြကို ျမင္ေနရတဲ့အခါ ဘယ္လိုစိတ္ခံစားမႈျဖစ္ၾကမလဲလို႔လဲ မွန္းဆၾကည့္မိတယ္။
ငါတို႔က ေကာင္းတာလုပ္ေနတဲ့သူေတြ၊ သူေတာ္ေကာင္းေတြ။ ငါတို႔လိုမ်ိဳး မဟုတ္လို႔ကေတာ့ လူမိုက္ေတြပဲ။ အလကားလူေတြပဲ။ အဆင့္မမွီတဲ့သူေတြပဲလို႔ ေတြးေနၾကအံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ေျပာခ်င္တာေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးက်န္ပါေသးတယ္။ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေတာ္လိုက္ပါအံုးမယ္။
န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၧယ်။
ဝိမုတၱိသုခ ..မွ
No comments:
Post a Comment