ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီ အင္ၾကင္းေတာမွာ ေနသန္စင္ေတာ္မူပါတယ္။ ညေနခ်မ္းမွာေတာ့ ထုိေနရာမွ ေဗာဓိေညာင္ပင္ဆီသုိ႔ ၾကြေတာ္မူပါတယ္။ ထုိသုိ႔ၾကြရာလမ္းမွာ ျမက္ရိတ္ျပန္လာေသာ ပုဏၰားက ျမတ္စည္းကေလး ရွစ္စည္း လႉဒါန္းလုိက္ပါတယ္။
ဘုရားေလာင္ ေဗာဓိပင္သုိ႔ေရာက္ေတာ့ အသင့္ယူလာတဲ့ ျမက္ရွစ္စည္းကုိ ခင္းေတာ္မူၿပီး အေရွသုိ႔မ်က္ႏွာမူကာတင္ပလႅင္ေခြထုိင္ေနေတာ္မူပါတယ္။
ဘုရားေလာင္းက … “ အေရ အေၾကာ အရုိးတုိ႔သာ ၾကြင္းက်န္၍ အသားႏွင့္ အေသြးတုိ႔ ခန္းေျခာက္ေစကာမူ ဘုရားမျဖစ္လွ်င္ ဤတင္ပလႅင္ေခြမဖ်က္ေတာ့” ဟု အဓိ႒ာန္ေတာ္မူပါတယ္။
ဇြဲ ၊ ဝိရိယတုိ႔နဲ႔ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းကုိ စီးျဖန္း ပြားမ်ားေနပါတယ္။ အခ်ိန္ကလည္း ညေန ေနခ်ည္ၿဖဳိးဖ်ျဖစ္၍ ရြက္ေဟာင္းေလးမ်ား
ေၾကြက်၍ အရြက္အသစ္ အညႊြန္႕ကေလးမ်ားကလည္း လွပစြာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ေပၚထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။
ထုိသုိ႔ ထုိင္ေနပုံကုိ ျမင္ရတဲ့ မာရ္နတ္က ဘုရားျဖစ္မွာ မနာလုိ အေႏွာက္အယွက္ေပးလုိသျဖင့္ သူရဲ့ အာဏာစက္ ျပန္႔ႏွံ႕ရာ နတ္စစ္သည္အေပါင္းကုိ ဆင္ေခၚ၍ သူကုိယ္တုိင္လည္း စစ္တပ္ႀကီးခ်ီကာ တက္လာပါတယ္။
ထုိသုိ႔ စစ္သည္မ်ားစြာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ဳိးစုံတုိ႔ျဖင့္ အေႏွာက္အယွက္ေပးတဲ့ မာရ္နတ္ရဲ့ စစ္သည္ေတာ္ေတြကုိ ဘုရားေလာင္းက ၄-သေခ်ၤႏွင့္ကမ႓ာတစ္သိန္း ျဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာ ပါရမီေတာ္မ်ားနဲ႔ ခုခံေတာ္မူပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး၌ .. “ ေဝႆႏၲရာမင္း ဘဝတုန္းက ဒါနပါရမီ ျဖည့္ေတာ္မူစဥ္ အသင္ေျမႀကီးဟာ ျပင္းထန္းစြာ တုန္လႈပ္ဖူးတယ္မဟုတ္လား” ဟု မိန္႔ေတာ္မူကာ လက္ေတာ္ျဖင့္ ေျမႀကီးကုိ ညႊန္ျပေတာ္မူလုိက္ရာ ကမၻာေျမႀကီး သြက္သြက္ခါေအာင္ တုန္လႈပ္ပါတယ္။
ထုိအခါမွ ဂီရိေမခလာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး ရန္မမူႏုိင္ေတာ့ပဲ ဒူးတုပ္ေနရပါတယ္။ စစ္တပ္တုိ႕လည္း လန္႔၍ ထြက္ေျပးၾကပါတယ္။
ဤသုိ႔ ေနမဝင္မီ မာရ္နတ္ရန္ကုိ ေအာင္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ တင္ပလႅင္ဖြဲ႔ေခြ ထုိင္ေနျမဲ ထုိင္ေနကာ ကမၼ႒ာန္း ဘာဝနာ ဆက္လက္ ပြားမ်ားေတာ္မူပါတယ္။
ဘုရားေလာင္းက … “ အေရ အေၾကာ အရုိးတုိ႔သာ ၾကြင္းက်န္၍ အသားႏွင့္ အေသြးတုိ႔ ခန္းေျခာက္ေစကာမူ ဘုရားမျဖစ္လွ်င္ ဤတင္ပလႅင္ေခြမဖ်က္ေတာ့” ဟု အဓိ႒ာန္ေတာ္မူပါတယ္။
ဇြဲ ၊ ဝိရိယတုိ႔နဲ႔ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းကုိ စီးျဖန္း ပြားမ်ားေနပါတယ္။ အခ်ိန္ကလည္း ညေန ေနခ်ည္ၿဖဳိးဖ်ျဖစ္၍ ရြက္ေဟာင္းေလးမ်ား
ေၾကြက်၍ အရြက္အသစ္ အညႊြန္႕ကေလးမ်ားကလည္း လွပစြာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ေပၚထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။
ထုိသုိ႔ ထုိင္ေနပုံကုိ ျမင္ရတဲ့ မာရ္နတ္က ဘုရားျဖစ္မွာ မနာလုိ အေႏွာက္အယွက္ေပးလုိသျဖင့္ သူရဲ့ အာဏာစက္ ျပန္႔ႏွံ႕ရာ နတ္စစ္သည္အေပါင္းကုိ ဆင္ေခၚ၍ သူကုိယ္တုိင္လည္း စစ္တပ္ႀကီးခ်ီကာ တက္လာပါတယ္။
ထုိသုိ႔ စစ္သည္မ်ားစြာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ဳိးစုံတုိ႔ျဖင့္ အေႏွာက္အယွက္ေပးတဲ့ မာရ္နတ္ရဲ့ စစ္သည္ေတာ္ေတြကုိ ဘုရားေလာင္းက ၄-သေခ်ၤႏွင့္ကမ႓ာတစ္သိန္း ျဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာ ပါရမီေတာ္မ်ားနဲ႔ ခုခံေတာ္မူပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး၌ .. “ ေဝႆႏၲရာမင္း ဘဝတုန္းက ဒါနပါရမီ ျဖည့္ေတာ္မူစဥ္ အသင္ေျမႀကီးဟာ ျပင္းထန္းစြာ တုန္လႈပ္ဖူးတယ္မဟုတ္လား” ဟု မိန္႔ေတာ္မူကာ လက္ေတာ္ျဖင့္ ေျမႀကီးကုိ ညႊန္ျပေတာ္မူလုိက္ရာ ကမၻာေျမႀကီး သြက္သြက္ခါေအာင္ တုန္လႈပ္ပါတယ္။
ထုိအခါမွ ဂီရိေမခလာ ဆင္ေျပာင္ႀကီး ရန္မမူႏုိင္ေတာ့ပဲ ဒူးတုပ္ေနရပါတယ္။ စစ္တပ္တုိ႕လည္း လန္႔၍ ထြက္ေျပးၾကပါတယ္။
ဤသုိ႔ ေနမဝင္မီ မာရ္နတ္ရန္ကုိ ေအာင္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ တင္ပလႅင္ဖြဲ႔ေခြ ထုိင္ေနျမဲ ထုိင္ေနကာ ကမၼ႒ာန္း ဘာဝနာ ဆက္လက္ ပြားမ်ားေတာ္မူပါတယ္။
အလယ္အလတ္လမ္းအတြက္ သုဇာတာရဲ့ ႏုိဃနာဆြမ္း
ဘုရားေလာင္းက .. ၆-ႏွစ္တာ ခက္ခက္ခဲခဲက်င့္ေသာ္လည္း ထူးျခားမႈမရွိ ။
အာဟာရဓာတ္မရွိ၍ ခႏၶာကုိယ္ အင္အားမရွိွလွ်င္ ဘာသစၥာတရားမွ ရမည္မဟုတ္ဟု
သိေတာ္မူလုိ႔ အစာျပန္စားရန္ဆုံးျဖတ္ေတာ္မူပါတယ္။
ဥရုေဝလာေတာအနီး ေသနာနိဂုံဝယ္ သူေ႒းကေတာ္ သုဇာတာဟာ အပ်ဳိဘဝတုန္းက ေညာင္ပင္ႀကီးမွာ သားဆုပန္ခဲ့ဖူရာ ဆုျပည့္သျဖင့္ ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္အား ႏွစ္စဥ္ပူေဇာ္ေလ့ရွိရာ ကဆုန္လျပည့္ေန႕မွာ ေညာင္ပင္ေအာက္မွာ ထုိင္ေနေတာမူေသာ အလြန္သပၸာယ္ေသာ ဘုရားေလာင္းကုိ ျမင္ေတာ္မူ၍ အလြန္ၾကည္ညဳိရကာ ႏုိဃနာဆြမ္းကုိ ေရႊခြက္ပါ လွဴဒါန္းလုိက္ပါတယ္။
သုဇာတာရဲ့ ဆြမ္းကုိ ေနရဥၹရာျမစ္ကမ္းမွာ ၄၉ လုတ္ဘုဥ္းေပးေတာ္မူပါတယ္။ ထုိသုိ႕ဘုဥ္းေပးၿပီးေနာက္ " ယေန႔ ဘုရားျဖစ္မည္ မွန္လွ်င္ ဤေရႊခြက္ဟာ ေရညာသုိ႔ ဆန္တတ္ပါေစသတည္း" ဟု အဓိ႒ာန္ကာ ေရမွာေမွ်ာလုိက္ရာ ေရႊခြက္လည္း ေရညာသုိ႔ ဆန္တက္ပါတယ္။
ဘုရားေလာင္း အစာအဟာရ ျပန္စားေသာအခါ .. ဒုကၠရစရိယာက်င့္စဥ္က အလြန္ၾကည္ညဳိၾကေသာ ဗုဒၶျဖစ္လွ်င္ တရားဦးနာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ကာ
ေစာင့္စားေနၾကေသာ ပဥၥဝဂၢိ ၅-ဦးက ခက္ခက္ခဲခဲ က်င့္တုန္းကမွ တရားမရ… လြယ္လြယ္ကေလး အစားစားၿပီး က်င့္လုိ႔ကေတာ့့ ဗုဒၶမျဖစ္ႏုိင္ ထင္ေယာင္မွားက ဘုရားေလာင္းထံမွ ဖဲခြါသြားပါတယ္။
No comments:
Post a Comment