မိမိရင္ေသြးကုိ ဘယ္လုိေစာင့္ေရွာက္မလဲ? (၃)

ေမး =
 တခ်ဳိ႕မိဘေတြၾကေတာ့  သား၊သမီေတြကုိ ကုိယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ပညာရပ္ေတြကုိ သင္ေစခ်င္တယ္ ကေလးေတြရဲ့ ဝါသနာနဲ႔ ေရြးခ်ယ္မႈကို လက္မခံၾကဘူး၊ ဒါနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ေကာ မိဘေတြကုိ ဘာအၾကံ ေပးခ်င္ပါသလဲ?။

ေျဖ =
 ကေလးေတြကုိ သူတုိ႔ စိတ္တုိင္းက်နဲ႔ သူတုိ႔ဘဝလမ္းကုိ ေရြးခ်ယ္ခုိင္းတာ ေကာင္းပါတယ္။
ကေလးေတြကုိ တားျမစ္ ပိတ္ပင္မည့္အစား  ကေလးေတြရဲ့ ပင္ကုိယ္ စြမ္းရည္ကုိ ၾကင္ၾကင္နာနာ ပညာသားပါပါး ဦးေဆာင္ညြန္ျပေပးဖုိ႔ပါပဲ။ ဒီလုိ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြမွာ လည္း
 “ လက္ရွိ အေျခအေနရယ္ အဓိက လုိအပ္ခ်က္ရယ္က တထပ္တည္း ၾကဖုိ႔ုလုိတယ္လုိ႔ ညႊန္ျပထားပါတယ္။

 ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ အျခားကေလးေတြနဲ႔ ခုိက္ရန္ မၾကာခဏ ျဖစ္တတ္ရင္ သူရဲ့ ခြန္႔အား ေတြေလွ်ာ့ခ်ဖုိ႔ အားကစားသင္တန္း တစ္ခုခုကုိ တက္ခိုင္းဖုိ႔ လုိမယ္ထင္တယ္။ ကေလးကုိ ျပင္တင္ ေဝဖန္ုျခင္းနဲ႔ အျပစ္ေပးျခင္း ကေတာ့ ကေလးခ်င္း ခုိက္ရန္ျဖစ္တာကုိ တာဆီးႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။  ေကာင္းေသာ နည္းလမ္း ကေတာ့ ကေလးရဲ့ စြမ္းအင္ေတြကုိ  အားကစား စတဲ့  တခုခုဆီမွာ အာရုံေျပာင္း ေပးတာေကာင္းပါတယ္။

က်ေနာ္  ကေလးမိဘေတြကုိ  မိမိရင္ေသြး ဖြင့္ၿဖဳိးေရနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ စာအုပ္  တစ္အုပ္ သုိ႔မဟုတ္   ႏွစ္အုပ္ ေလာက္ေတာ့ ဖတ္ဖုိ႔ အၾကံေပးျခင္ပါတယ္။ ဒါမွသာ မိမိရင္ေသြး ဘယ္လုိ ကုိယ္ပုိင္းဆုိင္ရာ  စိတ္ပုိင္း ဆုိင္ရာ ဖြင့္ၿဖဳိးမႈႏွင့္ ပတ္သတ္လုိ႔ အၾကံေကာင္းေတြ ရလာႏုိင္ပါတယ္။ မိမိရင္ေသြးရဲ႕ အျပဳအမႈကုိ ၾကည့္ၿပီး လူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ အျမင္ဟာ အျမဲတမ္းေတာ့ အေထာက္အကူ မျပဳပါဘူး။ ဒီလူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ အျမင္ဟာ ေၾကာင္း၊ က်ုိး မဆီေလွ်ာ္တဲ့  ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ဴိးကုိ ဦးတည္ေနသလုိ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

ဥပမာ =  ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ဟာ မိဘကုိ ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ကုိ ထပ္ထပ္ေျပာဖုိ႔  ေတာင္းဆုိေနတယ္ ဆုိပါစုိ႕၊ လူႀကီးတစ္ေယာက္အေန႕နဲ႕ကေတာ့ အျမဲတမ္း အသစ္အဆန္းေတြကုိပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ပုံျပင္ အေဟာင္းကုိ ထပ္တလဲလဲ ေျပာရတာ ၿငီေငြ႕လာသလုိ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါကေတာ့ ကေလးသဘာဝ ပုံမွန္အေနအထားပဲ။ ကေလးေတြဟာ လူႀကီးေတြကုိ ၿငီးေငြေအာင္ ထပ္တလဲလဲ လုပ္ေနတယ္လုိ္႕ ထင္ရေပမယ့္  ဆုိလုိရင္း အဓိပၸါယ္ကုို တိတိက်က် သိခ်င္လုိ႔ လူႀကီးေတြကုိ ထပ္တလဲလဲ ေမးေနတာပါပဲ။

ကေလးေတြရဲ့ ဖြင့္ၿဖိဳးမႈ အဆင့္တုိင္းမွာ  လုိအပ္ခ်က္ေတြက ကြဲျပားျခားနားပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ကေလး လုိအပ္ခ်က္နဲ႔ မိဘေပးတာနဲ႔ မကုိက္ညီတတ္ပါဘူး။ မိဘေတြက ကေလးေတြအေပၚ ပုဂၢဳိလ္ေရး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ေဘးဖယ္ထားၿပီး ေမတၱာတရားကုိ ေရွ႕ထား ဆက္ဆံရပါမယ္။  မိေတြက သည္မခံႏုိင္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ေတာင္မွ သင့္ ေဒါသကုိ ထိမ္းထား၍ ဤကဲသုိ႔ေသာ ေျပာဆုိျခင္းမ်ားကုိ
 ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။

 “ေဟ့..ေကာင္!  မငုိနဲ႔၊  မင္းကုိ ဒီမွာ တစ္ေယာက္ထည္းထားခဲ့ရမလား"   ဒါမွမဟုတ္ "မင္း မိဘေတြကုိ သိပ္ဒုကၡေပးတဲ့ ေကာင္းပဲ"၊ စတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ စကားေတြဟာ    အမွား/အမွန္ မခြဲျခားတတ္ေသးတဲ့ ကေလးငယ္ေတြရဲစိတ္ကုိ ထိခိုက္ေစပါတယ္။
.
ေမး =
လူပ်ဳိ၊ အပ်ဳိဝင္ခါစအရြယ္ ကေလးငယ္မ်ားတြက္ မိိဘမ်ားအဖုိ႔ လမ္ညႊြန္ဖုိ႔က သိပ္ေခါင္းကုိက္ရပါတယ္။ ကေလးဘဝ ငယ္ငယ္က   ေျပာလြယ္ဆုိလြယ္ လိမၼာတဲ့ ကေလးဟာ အပ်ဳိေဖာ္ဝင္တာနဲ႔  မိဘေတြနဲ႔ ထိ္ပ္တုိက္ေတြ႕တာ ၊ စိတ္တုိ လြယ္တာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္တာနဲ႔ မိဘနဲ႔သားသမီး အႀကီးအက်ယ္   ျပႆနာတတ္ေတာ့ တာပါပဲ ဆရာ။


မွန္ပါတယ္။  ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့  လူပ်ုိ၊အပ်ဳိဝင္စဟာ သိပ္ႏူညံတဲ့ အခ်ိန္ကာလပါ။ ဒါေပမယ့္ မိဘေတြက ဒီလုိပုံမွန္ လူပ်ဳိ၊ အပ်ဳိစိတ္ဝင္လာတာကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံရပါမယ္။ ဖြင့္ၿဖုိးစ ကေလးရဲ့ ဟုိမုန္းဓာတ္ေတြ က  ဒီလုိ လူပ်ဳိ၊ အပ်ဳိးဝင္စမွာ ကိုယ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။

 ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြက ကေလးေတြရဲ့စိတ္ကုိ တင္းၾကပ္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္းမ်ားကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။  ဆန္႕က်င္ဘက္ လိင္ေတြကုိ စူစမ္းလုိစိတ္ေတြကလည္း ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီလို စိ္တ္လႈပ္ရွားတာဟာ လူပ်ဳိ၊ အပ်ုိဝင္စ ကေလးေတြရဲ့ ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထရွိတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံပါပဲ။

မိဘေတြက ေမတၱာ၊ ကရုဏာ ၾကီးႀကီးမားမားထားဖုိ႔လုိပါတယ္။  ကေလးေတြ လူႀကီးလုိ ျဖစ္ေနေတာင္မွ သူတုိ႔က စိတ္ဓာတ္အားျဖင့္ ကေလးပဲရွိပါေသးတယ္။ ဒီလုိ အေျခအေနမ်ဴိးမွာ  မိဘေတြက သည္းခံခြင္လႊတ္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ေနရာေပးၿပီး အခ်ိန္ယူကာ ပြင့္ပြင္လင္းလင္း လမ္းညႊန္မႈေတြ ေပးရပါမယ္။  ဘယ္ေတာ့မွ  ဒီအရြယ္ ကေလးေတြကုိ စိတ္ပူပန္ေအာင္ တစ္ကုိယ္တည္း အထီးက်န္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔ ။  အပ်ဳိေဖာ္ဝင္စ စိတ္ထိခိုက္ မႈေတြရဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြကေတာ့ဘဝမွာ အလြန္ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားတတ္တဲ့ စရုိက္ေတြ ဝင္လာတတ္ပါတယ္။

Q: Some parents are too insistent that their child learn a certain skill, or disapprove of their child’s choice of hobby. What is your advice to parents in such cases?

A:    Allow your children to follow the call of their heart and make their own life path. Guide your children’s energy and attention wisely instead of blocking them. Apropos this guidance, a Buddhist maxim says it well: “Go along with the conditions and relevant elements.” If a child often gets into fights, he might need to play sports in order to release the strong energy inside of him. Criticism and punishment a lone may not stop such a child from fighting. A positive way to channel intense energy would be essential.

I strongly suggest all parents read one or two books on children’s development, so that they can have some idea of how children evolve physically, psychologically and spiritually. Looking at a child’s behavior from adult’s point of view is not always helpful, as it can lead to judging typical behaviors as unreasonable.

For instance, little children often ask parents to read the same story repeatedly. An adult’s mind is always looking for new stimulation and this repetitive activity are boring to a grown person. But if parent know that they are normal part of childhood development it is more likely that a youngster’s need would take precedence over an adult’s boredom.

Children have different requirements at different developmental stages, and sometimes what they need is not what the parents are ready to give.  Parents should step back from their personal judgment and treat their children with compassion. Even if you are staring to lose patience, be aware of your feelings and refrain from saying things like, “Stop crying! Otherwise, I’ll leave you here by yourself!” or “You are such an annoying child!” Threatening words are damaging to children who don’t what they are hearing is untrue.

Q: Understanding and guiding a child who is entering puberty is a headache for many parents. Children who were gentle and placid can suddenly become defiant and moody during adolescence. Serious conflicts have been known to develop between parents and their teenage children.

A: Yes, puberty is a delicate period of growth in a person’s life, but parents should be happy that their children are pubescent, as it is an indication of normal development. Hormones drive the physical and psychological changes that occur during adolescence, and these changes can create pressure and anxiety within the child. Curiosity about the opposite sex also contributes to inner turmoil. Emotional outbursts are common to the adolescent experience. Parents need to be compassionate. Even through teenagers my look like adults, they can still be childish psychologically. Be patient and loving, give them space, provide a tolerant environment and offer timely guidance. Do not let a teenager feel oppressed or isolated. Adolescent depression can have serious consequences of left untreated.