ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက ရွင္သီ၀လိကို ကိုးကြယ္ပူေဇာ္လွ်င္ အေရာင္းအ၀ယ္ ေကာင္းသည္။ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားသည္ဟု ယံုၾကည္ရင္းစြဲ ရွိၾကသည္။ ယင္းသို႔ယံုၾကည္သည့္အေလ်ာက္ ရွင္သီ၀လိပံုေတာ္ကို ထုလုပ္ကိုးကြယ္၍ အေဆာင္ေကာင္းအျဖစ္ သြားေလရာသို႔ ယူေဆာင္သြားၾကသည္။ ရွင္သီ၀လိဆိုသည္မွာ လာဘ္လာဘ ဖြံ႔ျဖိဳးေသာ ရဟႏၲာတပါးျဖစ္ေၾကာင္းကိုမူ အားလံုးက သိထားၾက၏။ ရွင္သီ၀လိႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတာင္းခဲ့ေသာ ဆု၊ ျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္၊ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အျပစ္၊ စံစားရေသာ အက်ိဳးေပး၊ ခံစားရေသာ ဒဏ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း အျပည့္အစံု ေလ့လာမွတ္သားဖို႔ ေကာင္းေပသည္။
ရွင္သီ၀လိ ကုိယ္ေရးရာဇဝင္အက်ဥ္း
ဖြားရာေဒသ= ကု႑ိကာျမိဳ႕
ရွင္သီ၀လိ၏ မ်ိဳးရိုး =ေကာလိယမင္းမ်ိဳး
ငယ္နာမည္ - သီဝလိ -( ေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္း)
ဖခင္အမည္ =က်မ္းဂန္တို႔၌ သီျခားမျပပါ။ ေကာလိယမင္းသား-တပါးဟုသာဆုိ
ပဋိသေႏၶ = (၇) ႏွစ္ၾကာပဋိသေႏၶေနရ။
အေၾကာင္းကား… ျမိဳ႔ကို ၀န္းရံပိတ္ဆို႔ထားပါ-ဟု တိုက္တြန္း မိေသာ အကုသိုလ္ျပစ္ခ်က္၏ အက်ိဳးဆက္။
အံ့ဖြယ္ျဖစ္ရပ္မ်ား
ရွင္သီ၀လိအေလာင္း သေႏၶတည္မိသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ၀မ္းတြင္းရွိ သေႏၶသား၏ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ မယ္ေတာ္ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီးအထံသို႔ ဟိုမွသည္မွ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ေန႔စဥ္အျမဲ ည-နံနက္ ဆက္ကာဆက္ကာ ေပးပို႔လာၾကေလသည္။ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက သုပၸ၀ါသာမင္းသမီး၏ ဘုန္းကံကို စမ္းလို၍ မ်ိဳးေစ့ထည့္ထားေသာ ေတာင္းကို မင္းသမီး၏ လက္ထဲသို႔ ထည့္ေစၾကကုန္၏။
သုပၸ၀ါသာမင္းသမီး၏ လက္ျဖင့္ ထိမိသမွ် မ်ိဳးေစ့တို႔သည္အံ႔ၾသယူရေလာက္ေအာင္ တေစ့တေစ့မွ အပင္အေညႇာက္ အရာအေထာင္ေပါက္ပြား လာၾကကုန္၏။ မင္းပယ္တပယ္ က်ယ္၀န္းေသာ လယ္ေျမတကြက္မွ လွည္းအစီးေပါင္း ငါးဆယ္ေျခာက္ဆယ္ တိုက္ယူရေလာက္ေအာင္ ေကာက္စပါးမ်ား အထြက္တိုး၍ လာေလသည္။
စပါးက်ီထဲသို႔ စပါးမ်ားကို သြင္းသည့္အခါမွာလည္း မင္းသမီးလက္ျဖင့္ တံခါးေပါက္ကို အကိုင္ခိုင္းၾကည့္ရာ ၀မ္းတြင္းရွိ သီ၀လိ၏ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ေျပာင္း၊ စပါး၊ စေသာ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားမွ (ထုတ္ယူသယ္ေဆာင္သြားသည့္တိုင္) မူလအတိုင္း ေလ်ာ့သြားသည္မရွိ၊ ျပည့္ျမဲျပည့္၍ ေနတတ္ေလသည္။ ခ်က္ျပီးသား ထမင္းအိုးမွ ထမင္းကို ခူးခပ္ကာ-ေဟာဒါ-မင္းသမီး၏ ဘုန္းကံပါပဲ-ဟု ပါးစပ္မွ ေျပာဆို၍ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းပါလွ်င္ ကုန္ခန္းသည္မရွိ၊ ျပည့္စံုလံုေလာက္ေသာ ဟူ၏။
ေရွးက ေတာင္းခဲ့ေသာ ဆု
ရွင္သီ၀လိ အေလာင္းေတာ္သည္ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္၌ လာဘ္လာဘအရာ၌ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ ေပးခဲ့ရေသာ ရဟန္းတပါးကို အားက်ျပီး ထိုဧတဒဂ္မ်ိဳး ရလိုေၾကာင္း ပဒုမုတၱရဘုရားထံ ဆုေတာင္း၍ ပါရမီကို စတင္ျဖည့္ခဲ့ေလသည္။
ေရွးက ျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္
၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေက်းလက္ဇနပုဒ္တခု၌ အညတရ ေတာသား တဦး ျဖစ္ခဲ့ရ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ဗႏၶဳမတီျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားတို႔က ဗႏၶဳမတီမင္းႀကီးႏွင့္ သူႏိုင္ငါႏိုင္ အျပိဳင္ၾကဲ၍ ဒါနပြဲကို ဆင္ႏႊဲေနခ်ိန္ျဖစ္၏။ ၆-ႀကိမ္တိတိ ဘုရင္ကလည္း ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္။ ျပည္သူေတြကလည္း ဘုရင္ထက္သာေအာင္ မလုပ္ႏိုင္။ အားျပိဳင္၍ ေနေလ၏။ ၇-ႀကိမ္ေျမာက္ ဒါနျပိဳင္ပြဲတြင္မူ ျပည္သူမ်ားဘက္မွ ထူးျခားခ်က္တခု ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။
ဘုရင္မင္းျမတ္၏ အလွဴထက္သာေစရန္ ျပည္သူတို႔၏ဒါနပြဲတြင္ေလာေလာလတ္လတ္ ပ်ားရည္ႏွင့္ ႏြားႏို႔ခဲ မပါဘဲရွိရာ ထိုပစၥည္းရလွ်င္ ဘုရင္မင္းျမတ္၏အလွဴထက္ သာေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းဆံုလမ္းမတြင္ အေစာင့္ခ်၍ ျပည္သူတို႔က ဦးေအာင္၀ယ္ရန္ ငံ႔လင့္ေနၾကသည္။ ထိုအခိုက္ ေတာမွ ျမိဳ႔သို႔ တက္လာေသာ သီ၀လိအေလာင္း လုလင္က ထိုပစၥည္း ၂-မ်ိဳးကို ယူေဆာင္၍လာရာ ျမိဳ႔သူျမိဳ႔သားတို႔က တက်ပ္ေပး၍ ၀ယ္ယူၾက၏။ ထိုေခတ္ေပါက္ေစ်းအရ တက်ပ္မတန္ေသာပစၥည္းကို တက်ပ္ေပး၍ ၀ယ္ယူေသာေၾကာင့္ ေတာသားလုလင္၏ စိတ္တြင္ အထူးအဆန္းျဖစ္ျပီး ရုတ္တရက္ မေရာင္းဘဲ ေစ်းကိုင္ထားလိုက္၏။
ျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားတို႔က တျဖည္းျဖည္း ေစ်းတက္ေပး၍ အနည္းငယ္မွ်သာတန္ေသာ ေတာသားလုလင္၏ ပ်ားရည္ႏွင့္ ႏြားႏို႔သည္ တေထာင္အထိ ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္သြားေလသည္။
ထိုအခါ ေတာသားလုလင္က-ျမတ္စြာဘုရား လွဴရန္ ၀ယ္သည္ဆိုပါက ေငြျဖင့္ မေရာင္းလိုဘဲ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္ အခမဲ့ကုသိုလ္ပါ၀င္ လွဴဒါန္းပါမည္-ဟု ေျပာၾကားရာ အားလံုကပင္ သေဘာတူလက္ခံျပီး ရႊင္ရႊင္ပ်ပ် လွဴဒါန္းခြင့္ေပးေလသည္။ ေတာသားလုလင္က -လာဘ္လာေပါမ်ားရပါလို၏-ဟု ဆုေတာင္းရာ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားက-သင္ ဆုေတာင္းသည့္အတိုင္း ျဖစ္ေစသတည္း-ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။
ဤဒါနႏွင့္ ဤဆုေတာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀ အက်ိဳးေပးေကာင္းမြန္ျပီး ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္တြင္ လာဘ္ေပါမ်ားသည့္အရာ၌ သူမတူေအာင္ အက်ိဳးေပး ေကာင္းမြန္သည့္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ရ ရွင္သီ၀လိ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။
ေရွးက က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အျပစ္
ရွင္သီ၀လိျဖစ္မည့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀တြင္ အမိ၀မ္းတြင္း၌ ၇-ႏွစ္ၾကာမွ် ၀ဋ္ဒုကၡ ခံစားရျခင္း၊ ဖြားျမင္ေသာအခါမွာလည္း အမိ၏ ေယာနိ၀တြင္ ကန္႔လန္႔ခံ ပိတ္ဆို႔၍ ၇-ရက္ၾကာမွ် ဒုကၡႀကီးစြာ ေရာက္ရျခင္းတို႔ႏွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္ရသည္။ ဤသည္တို႔မွာ ဆိုးက်ိဳး ဆိုးျပစ္ျဖစ္၍ အေၾကာင္းကို သံုးသပ္လွ်င္ ဤသို႔ ေတြ႔ျမင္ရပါမည္။
တခုေသာအတိတ္ဘ၀က သီ၀လိႏွင့္ မယ္ေတာ္ သုပၸ၀ါသာတို႔မွာ ဗာရာဏသီမင္း၏ မိဖုရားႀကီးႏွင့္ သားေတာ္ျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ တခ်ိန္တြင္ ေကာသလမင္းက စစ္တပ္အလံုးအရင္းျဖင့္ ဗာရာဏသီမင္းကို တိုက္ခိုက္လုပ္ၾကံ၍ ထိုမင္း၏ မိဖုရားႀကီးကို သိမ္းပိုက္ယူငင္ေလသည္။ ဗာရာဏသီမင္း၏ သားသည္ သူ၏ဖခင္ ဗာရာဏသီမင္းႀကီး စစ္ရႈံး၍ နတ္ရြာစံေသာအခါ ေရထုတ္ျပြန္ေပါက္မွ တိတ္တဆိတ္ ထြက္ေျပးျပီးလွ်င္ ဗိုလ္ပါအလံုးအရင္းကို စုရံုးလ်က္ ဗာရာဏသီျမိဳ႔ကို ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ေလသည္။ အတြင္းရွိ မယ္ေတာ္ႀကီးက ျမိဳ႔ကို ၀ိုင္းထားရန္ အၾကံေပးေလသည္။ မယ္ေတာ္ႀကီး အၾကံေပးသည့္အတိုင္း သားျဖစ္သူက ျမိဳ႔တံခါးမႀကီး ေလးေပါက္တို႔ကို အ၀င္အထြက္မရွိ ပိတ္ဆို႔ထားရာ ၇-ႏွစ္မွ် ၾကာသြားေလသည္။
မည္သို႔မွ် အေၾကာင္းမထူး၍ မယ္ေတာ္ႀကီးထံ ထပ္မံ၍ အၾကံဉာဏ္ေတာင္းခံရာ အတြင္းေန မယ္ေတာ္ႀကီးက တံခါးငယ္ (မလြယ္ေပါက္) ပါ မက်န္ အားလံုး ပိတ္ဆို႔ ၀န္းရံထားရမည္ဟု အၾကံေပးေလ၏။ မယ္ေတာ္ႀကီး အၾကံေပးသည့္အတိုင္း ၀င္ေပါက္ထြက္ေပါက္ မရွိေအာင္ (၀င္မရ ထြက္မရေအာင္) ပိတ္ဆို႔ ၀န္းရံထားေလရာ ျမိဳ႔သူျမိဳ႔သားေတြမွာ အစာေရစာအတြက္ ဒုကၡေရာက္ျပီး အေနက်ပ္ေသာေၾကာင့္ ေကာသလမင္း၏ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္၍ သီ၀လိအေလာင္း ဗာရာဏသီမင္းသားအား ဆက္သျပီး ထီးနန္းကို ထိုးအပ္ရေလသည္။ ဤမေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္က်ဴးလြန္သူ ဗာရဏသီမင္းသားမွာ ငရဲ၌ ခံရျပီ ရွင္သီ၀လိအေလာင္းအလ်ာ ျဖစ္လာသည္။
ရွင္သီ၀လိသည္လည္း က်ပ္တည္းက်ဥ္းေျမာင္းေသာ အမိ၀မ္းထဲတြင္ ေသြးအလူးလူးျဖင့္ ၇-ႏွစ္ၾကာမွ် ဒုကၡႀကီးစြာ ၀ဋ္ဆင္းရဲကို ခံရရွာသည္။ ေမြးဖြားရာတြင္လည္း သက္သာလြယ္ကူျခင္း မရွိဘဲ ကမၼဇေလေၾကာင့္ ဦးေစာက္ေျပာင္းျပန္ ေျခေထာက္မိုးေမွ်ာ္ ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု ျဖစ္ရရံုမွ်မက အမိ၏ေယာနိတြင္ ကန္႔လန္႔ခံ၍ ၇-ရက္ၾကာ ဒုကၡေ၀ဒနာကို အလူးအလဲ ခံရျပန္ေလသည္။
ဆက္ရန္ (၂)
မာဓဓိ -သာစည္၏ အရွင္သီဝလိအေၾကာင္းကုိ အေျခခံတင္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment