ကေလးဘဝ ၊မသိတတ္ခင္က
အေမနဲ႔အေဖ စကားမ်ားၿပီး ရန္ျဖစ္ေတာ့
စိတ္ညစ္ခဲ့ဖူးတယ္။
အေမတကယ္ အေဖ့ကုိ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလားလုိ႔၊
ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္မွာေတာ့
ေဖေဖက အျပဳံးမ်က္ႏွာနဲ႔
အလွျပင္ထားနဲ႔ ေမေမ့ကုိ ‘စ’ လုိက္တယ္။
“ မင္း ဒီေန႔ သိပ္လွေနပါလားတဲ့။
ေဖေဖ့သံၾကားေတာ့ ေမေမက ျပဳံးစိစိနဲ႔…။
သိလုိက္ပါၿပီ…၊
အေမနဲ႔အေဖ စကားမ်ားရန္ျဖစ္တာ
ခ်စ္လြန္းလုိ႔ပါ။
၂)
က်ေနာ္ ငါးႏွစ္သား အရြယ္က
ရြာလူႀကီးေတြ အိမ္ကုိလာ
အိမ္က အခ်စ္ဆုံး ‘မမ’ ကုိ
လာေရာက္ ေစ့စပ္ေတာင္းရမ္းေတာ့
က်ေနာ့္အစ္ကုိႀကီးေတြရဲ႕
ေပါက္ကြဲသံ ၾကားခဲ့ဖူးတယ္။
သိလုိက္ပါၿပီ..၊
အစ္ကုိႀကီးေတြ ေပါက္ကြဲတာ
ညီမေလးကုိ ခ်စ္လြန္းလုိ႔ပါ။
၃)
က်ေနာ္ လူပ်ဳိေပါက္ျဖစ္ေတာ့
က်ေနာ္မိတ္ေဆြ စုံတြဲ
မၾကာခဏ စကားမ်ားၾကတယ္။
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ားေတာ့
မေနတတ္လုိ႔ ၾကားဝင္ကာ
ေဖ်ာင္းဖ်စကားေတြ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ နားၿငီးေအာင္
ဆုိခဲ့ဘူးတယ္။
ေနာက္ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကေတာ့
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အျပဳံးကုိယ္စီနဲ႔
ခ်စ္ျခင္းေႏွာကာ အဆင္ေျပလုိ႔။
သိလိုိက္ပါၿပီ
ခ်စ္သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ားၾကတာ
ခ်စ္လြန္းလုိ႔ပါ။
၃) သတင္းစာေတြဖတ္ေတာ့
ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ
တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ရန္ျဖစ္မတတ္
စကားေတြမ်ား ၾကတယ္။
စာဖတ္သူ ပရိတ္သတ္ေတြက
သူတို႔ တကယ္ပဲ ရန္သူေတြျဖစ္ကုန္ၿပီးလားလုိ႔။
ေနာက္တစ္လ ပါလီမာန္မွာေတာ့
ပါတီစုံအမတ္တုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္လုိ႔၊
သိလုိက္ပါၿပီ..
ပါတီစံုအမတ္တုိ႔
ရန္ျဖစ္မတတ္ စကားမ်ားၾကတာ
တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္လုိ႔ ထင္ပါရဲ႕။
ကဲ.. သူငယ္ခ်င္း..
တုိင္းတစ္ပါး ေရာက္လုိ႔
အမ်ဳိးသိမ္ငယ္စြာနဲ႔ အားမာန္ကုိတင္း
ေဆြမ်ဳိးရင္းခ်ာလုိ
ကုိယ့္လူမ်ုိး ၊ ကုိယ့္ဘာသာ ၊
ကုိယ့္စကား မေပ်ာက္ျပက္ဖုိ႔
တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္
မွီတင္းေန႔ထုိင္ရတဲ့ ေနရာမွာ
ဘယ္အၿငဳိးအေတးေၾကာင့္
စကားေျပာႏုိင္
မေခၚႏုိင္၊
မေတြ႕ႏုိင္ျဖစ္ေနရတာလဲ။
အင္း..၊
ခ်စ္လြန္းလုိ႔ပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕..
No comments:
Post a Comment