ကုသုိလ္ကံရဲ႕ အက်ုိးကုိ မေျပာခင္ ကုသိုလ္တာ ဘာလဲ ?၊ ကံဆုိတာ ဘာကုိဆုိလုိတာလဲ? ဆုိတာကုိ အရင္ ေလ့လာၾကည့္ေအာင္ပါ။
ကုသုိလ္ဆုိတာဘာလဲ?
ကုသုိလ္ဆုိတာ အျပစ္မရွိျခင္း ၊ မိမိ၊သူတစ္ပါးအား ေကာင္းေသာ အက်ဳိးကုိ ျဖစ္ေစ တတ္တဲ့ လုပ္ငန္းဟူသမွ်ဟာ ကုသုိလ္ပါပဲ။
ဒါနကုသုိလ္၊သီလကုသုိလ္၊ဘာဝနာကုသုိလ္ စသည္ျဖင့္ ကုသုိလ္ လုပ္ငန္းေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ကုသုိလ္လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း အျမတ္စားကုသုိလ္၊ အလတ္စားကုသုိလ္၊ အညံ့စားကုသုိရယ္လုိ႔ အဘိဓမၼာမွာ သုံးမ်ဳိးရွိပါတယ္။
အျမတ္စားကုသုိလ္ဆုိတာ.. ကုသုိလ္ျပဳလုပ္စဥ္မွာ ဝမ္းပန္း တသာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဥာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး မည္သူမွ မတုိက္တြန္းပဲ ကုိယ့္အသိဥာဏ္နဲ႔ လုပ္တဲ့ ကုသုိလ္ကုိေခၚပါတယ္။
အညံ့စားကုသုိလ္ဆုိတာ… ကုသုိလ္လုပ္စဥ္မွာ မေပ်ာ္မရႊင္၊ မလုပ္ခ်င္ လုပ္ခ်င္နဲ႔ သူမ်ားတုိက္တြန္းလို႔ ဥာဏ္မပါပဲ လုပ္လုိက္ရတဲ့ ကုသုိလ္မ်ုိးပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ ရက္ကြက္လူႀကီးက လုပ္အားေပးေခၚလုိ႔ ရက္ကြက္ သန႔္ရွင္းေရးကုိ သြားလုပ္ရတယ္ ၊ စိတ္ထဲမွာေတာ ့မပါဘူးဆုိရင္ ဒီကုသုိလ္ဟာ အညံ့စား ကုသုိလ္ျဖစ္ပါတယ္။
ကံဆုိတာဘာလဲ?
ကမၼ-ဟူေသာ ပါဠိစကားကုိ ျမန္မာလုိ ‘ကံ’ ဟု အလြယ္တကူ ေမြးစားလုိက္တာပါ။ အတိအက် ျမန္မာ ျပန္ရရင္ ကမၼ-ကံဆုိတာ အလုပ္၊ အမႈလုိ႔ အဓိပၸါယ္ျပန္ရပါမယ္။ ကုိယ္မႈ၊ ႏုတ္မႈ၊ စိတ္မႈ အားျဖင့္ သုံးမ်ုိးကြဲျပားပါတယ္။
ဥပမာ - သူ႔အသက္ကို ကုိယ္တုိင္းသတ္ျခင္း၊ အလႉဒါနကုိ ကုိယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ျခင္းဟာ ကုိယ္မႈ၊ ဟုိအေကာင္းကို သတ္လုိက္စမ္း၊ ဘုန္းဘုန္းေတြကုိ ဆြမ္းေလာင္းလုိက္ပါဦး၊ သတၱဝါေတြ က်န္းမာပါေစ ၊ ခ်မ္းသာပါေစ စသည္ျဖင့္
ေစခုိင္းတုိက္တြန္းျခင္နဲ႔ရြတ္ဆုိပြားမ်ား ေမတၱာပြားျခင္းေတြဟာ
ႏႈတ္မႈျဖစ္ပါတယ္။
ကုိယ္လည္ မလုပ္ ႏႈတ္လည္းမပါ စိတ္ထဲ၌သာ စဥ္းစာ ၾကံစည္ စိတ္ကူးမႈဟာ စိတ္မႈျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ- ဘဏ္ထဲကေငြေတြ ငါ့ေငြျဖစ္ရင္ေကာင္းမွာပဲ စသည္ျဖင့္ မေကာင္းၾကံစီျခင္း၊ သူတစ္ပါးကုိ သနားၾကင္ နာျခင္း၊ ခ်မ္းသာေစလုိျခင္း ဘာဝနာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းျခင္းမ်ားဟာ ႏႈတ္မႈျဖစ္ပါတယ္။
ေစတနာသည္ကံ ၊ ကံသည္ေစတနာ..
ထုိကဲ့သုိ ကိုယ္မႈ၊ႏႈတ္မႈ၊ စိတ္မႈမ်ားဟာ အလုိအေလွ်ာက္ သူ႕ဘာသာ ေပၚလာျခင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္မွ ေစ့ေဆာ္တုိက္တြန္းေပးေသာ စိတ္၊ ေစတသိတ္မ်ားရွိပါတယ္။ ထုိစိတ္ေစတသိတ္တုိ႔ရဲ႕ တြန္းအားေၾကာင့္ ကုိယ္မႈ၊ ႏႈတ္မႈ၊ စိတ္မႈေတြျဖစ္ေပၚလာရတာပါ။ ထုိကဲ့သို႕ အထေျမာက္ေအာင္ တုိင္တြန္းေပးတဲ့ ေစတနာကုိပင္ ကံလုိ႔ေခၚပါတယ္။
မထင္ရွားေသာ ကုသိုလ္/အကုသုိလ္
တစ္ခါတရံ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ လုပ္တယ္ဆုိေပမယ့္ စိတ္မဝင္စားလုိ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ေတြ
ေလလြင့္ေနလုိ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေတြးမိေတြးရာ ေငးမိေငးရာနဲ႔ ကုသုိလ္လုပ္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီကုသုိလ္ေဇာေတြဟာ ကံ-အထမေျမာက္ပဲ အမွတ္တမဲ မသိမသာျဖစ္ေစာ ေဇာေစတနာမ်ားသာ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ အကုသိုလ္မွားလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။
ထင္ရွားေသာ အကုသုိလ္ေစတနာ..
သူတစ္ပါးကုိ သတ္ဖုိ႔ ၾကံစည္ေသာအခါ ေဒါသေဇာ ေစတနာဟာ အလြန္ထင္ရွားပါတယ္။ ကာမမႈကုိ ၾကံစည္လုိေသာ အခါ၌လည္း ေလာဘေဇာေစတနာဟာ အလြန္ထင္းရွားပါတယ္။ ထုိအတြင္းေစတနာရဲ့ တြန္းအားေၾကာင့္ ကုိယ္ခႏၶာႀကီးလည္ လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္လာၿပီး ကုိယ္မႈ၊ ႏႈတ္မႈ၊ စိ္တ္မႈ အကုသုိလ္မ်ား ထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္လာရပါတယ္။
ထင္ရွားေသာ ကုသုိလ္ေစတနာ…
လႈဒါန္းေပကမ္းေသာအခါ၊ ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္းေသာအခါ၊ လူႀကီးသူမမ်ားကုိ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရေသာအခါ၊ ဘာဝနာတရားမ်ားကုိ ပြားမ်ားရေသာအခါမွာ ကုသိုလ္ေစတနာေတြ လြန္စာတက္ႂကြလာ၍ ၊ ထုိကုိယ္တြင္ ကုသုိလ္ေစတနာရဲ႕ ေစ့ေဆာ္တုိက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ကုိယ္မႈ၊ ႏႈတ္မႈ၊ စိတ္မႈ ကုသုိလ္မ်ားထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္လာရပါတယ္။
ခႏၶာကုိယ္၌ ကံ၏သတၱိစြမ္းအားမ်ား က်န္ရွိပုံ
ထုိကဲ့သုိ ထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္ေသာ ကုသုိလ္ ၊အကုသုိလ္
ေစတနာေဇာေတြကုိ ကံ-လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ကံတရားေတြဟာ ထုးံစံအတိုင္း ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားတယ္ ဆုိေသာ္လည္း ၿပီးၿပီး ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကံအစြမ္းသတၱိ ခႏၶာမွာ ျမဳပ္ႏွံၿပီး ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။
မထင္ရွား မထက္ျမက္ သတၱိနည္းတဲ့ ေစတနာေဇာေတြကေတာ့ မသိမသာ ခ်ဳပ္ေျပာက္သြားပါတယ္။
ဥပမာအားျဖင့္.. ထက္ထက္ျမက္ျမက္ရွိေသာ မိဘတုိ႕
ကြယ္လြန္သြားေသာအခါ မိဘရဲ့ အရွိန္အဝါဟာ သားသမီးမွာ က်န္ရစ္ခဲ့သလုိပါပဲ။ လတ္တေလာ ဥပမာေပးရရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသမီး ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ ဗုိလ္ခ်ုပ္ရဲ့ သတၱိစြမ္းေတြ က်န္ရစ္ခဲ့သလုိပါပဲ။
ခႏၶာအစဥ္၌ သတၱိမ်ားလုိက္ပါပုံ…
အသီးသီးေသာ သစ္ပင္မ်ဳိးမွာ အသီးသီးေစတတ္ေသာ ဓာတ္သေဘာပါရွိသလုိ ထုိ႔အတူ အစဥ္မျပတ္ ဆက္ကာဆက္ကာ ျဖစ္ေနေသာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာအစဥ္ဝယ္ ခ်ဳပ္ေျပာက္ေလၿပီးေသာ ထုိေစတနာ ကံ၏ အစြမ္းသတၱိလည္္း အျမဲလိုက္ပါေနပါတယ္။ ဘဝတစ္ခု စုေတၿပီးေနာက္ ပဋိသေႏၶတည္ရာမွားလည္း ထင္ရွားေသာ ကံရဲ့အစြမ္းသတၱိမ်ား ပါသြားပါတယ္။
ကံျပဳသူ၌ ကံအက်ဳိး တုိက္ရုိက္ပါလာ
သတၱဝါေတြ ဘဝတစ္ခုမွ တစ္ခု ေျပာင္းၾကရေသာ္လည္း ေရွးဘဝက အဝိဇၹာ၊ တဏွာ ကုသုိလ္/ အကုသုိလ္ ၊ကံအစြမ္း သတၱိေတြ ဟာ ျဖစ္ေလရာဘဝမွာ မခ်ဳပ္ေပ်ာက္ပဲ အရိပ္ပမာ ေနာက္က လုိက္ပါလာပါတယ္။
ကံတူအက်ဳိးေပး
“တူေသာအက်ဳိးကုိ ေပးတယ္” ဆိုတဲ့ အတုိင္း ကံတူအက်ုိးေပးပုံေတြ ဇာတ္ေတာ္မွာ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဇနီးေမာင္ႏွံ တစ္ေယာက္ ကုသုိလ္/ အကုသုိလ္ကုိ သမၼာဆႏၵ တဏွာျဖင့္ စိတ္တူ ကုိယ္တူလုပ္ရင္ ဘဝသံသရာမွာ လည္း အတူ အက်ဳိခံစားရတတ္ပါတယ္။
ေရွးေရွးတုန္းတုန္းက ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္ ေလွပ်က္၍ လူမရွိေသာ ကြ်န္းငယ္တစ္ခုသုိ႔ ေရာက္သြားပါတယ္။ ထုိေနရာ၌ အစာမရွိလုိ႔ ငွက္ကေလးမ်ားကုိ သတ္စားၾကပါတယ္။ ဤအကုသုိလ္ေၾကာင့္ ငရဲက်ၿပီးေနာက္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္မွာ ဥေတနမင္းႀကီးရဲ့သားေတာ္ ေဗာဓိမင္းသားနဲ႔၊ မိဖုရားျဖစ္လာပါတယ္။ အတိတ္ဘဝက ငွက္ကေလးေတြကုိ သတ္စားခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ သား၊သမီးမရပဲျဖစ္ေနတယ္။ ငွက္ကေလးမ်ားကုိ သတ္စားတုန္းက စိတ္တူ ကုိယ္တူ အတူသတ္စားခဲ့လုိ႔ ကေလးမရျခင္းပါ။ အကယ္၍ ဤအခ်ိန္ခါက တစ္ေယာက္ေယာက္က သေဘာမတူခဲ့လွ်င္ ကေလးမရ စရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။
ကုသုိလ္ကံ အက်ဳိးေပး အာနိသင္
ေလာက၌ မိမိ မိသားစုထဲမွ ေတာ္တဲ့ တတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး မိသားတစ္စုလုံ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ ကုသုိလ္အက်ုိေပးခံစားရတတ္တာ ေတြျမင္ဘူးၾကမွာပါ။
ေရွးေရွးတုန္းတုန္းက သိဟုိဠ္ကြ်န္းမွာ ဘာတိကမင္းတစ္ပါး အုပ္စိုးဖူးပါတယ္။ သူလက္ထက္မွာ တုိင္းသူ ျပည္သားမ်ား ႏြားသား မစားေရးကုိ ဥပေဒျပ႒ာန္းၿပီး စားသုံးသူမ်ားအား ဒဏ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ မိသားစု တစ္စုမွာ ႏြားသားစားမိ၍ ဒဏ္ေငြ ေဆာင္ခုိင္းရာ မေပးေဆာင္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ဒဏ္ထားေသာအေနျဖင့္ နန္းတြင္းမွာ အမႈိက္သိမ္းတဲ့ အလုပ္ကို မိသားတစ္စုလုံး လုပ္ရပါတယ္။
ထုိမိသားစုထဲမွာ အလြန္ရုပ္ေရ လွပတဲ့ ကေလးမကေလး တစ္ေယာက္ပါလာလုိ႔ ဘုရင္မင္းျမတ္က “ သာမာေဒဝီ” ဟူေသာဘြဲ႕ျဖင့္ နန္းတြင္းမွာ အၾကြမ္းတဝင္ ထားကာ ထုိကေလးမကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဆြမ်ဳိးမ်ားလည္း အျပစ္မွလႊတ္ကာ ခ်မ္းသာစြာ အသက္ေမြးျမဴႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မင္းႀကီးမွ ခ်ီးေျမွာက္ မ,စဘူးပါတယ္။
ဤကား ရုပ္ေရလွပတဲ့ ကေလးမကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ မိသားတစ္စုလံုး ေကာင္းးက်ဳိးခ်မ္းသာ ရၾကျခင္း ပင္ျဖစ္ပါတယ္။
အရာရာျပည့္စုံမွ ကုသိုလ္အက်ဳိးေပးခြင့္သာ
ကုသုိလ္အက်ုိးေပးခြင့္ဆုိတာ အဘက္ဘက္ကျပည့္စုံမွ အက်ဳိးေပးခြင့္သာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ကံအက်ုိးေပခြင့္သာတဲ့ သမၸတၱိအခါ၊ အက်ုိးေပးခြင့္မသာတဲ့ ဝိပတၱိအခါရယ္လုိ႕ရွိပါတယ္။
သမၸတၱိ ၄-ပါး
၁) ဂတိသမၸတၱိ ရရွိေသာ ဘဝေကာင္းျခင္း။
၂)ဥပဓိသမၸတၱိ ရုပ္အဆင္းလွပျခင္း။
၃) ကာလသမၸတၱိ အခါကာလ ေကာင္းျခင္း။
၄) ပေယာဂသမၸတၱိ ဥာဏ္၊ဝိရိယစေသာ ပေယာဂ ေကာင္းျခင္း။
ဝိပၸတၱိ ၄-ပါး
၁) ဂတိဝပၸတၱိ ရရွိေသာ ဘဝမေကာင္းျခင္း။
၂) ဥပဓိဝိပၸတၱိ ရုပ္အဆင္းမလွပျခင္း။
၃) ကာလဝိပၸတၱိ အခါကာလ မေကာင္းျခင္း။
၄) ပေယာဂဝိပၸတၱိ ဥာဏ္ဝိရိယ စေသာ ပေယာဂ မရွိျခင္း။
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ဘယ္ေလာက္ပင္ရွိရွိ အက်ဳိးေပးခြင့္ မသာတဲ့ ဂတိဝိပၸတၱိအခါမ်ုိးမွာ လူျဖစ္ရရင္ ကုိယ္ရဲ့ အက်ဳိးေပးခြင့္ မရပါဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ဝိပတၱိျဖစ္ပုံေတြကုိ ေျပာရရင္ ကာလဝိပတၱိလုိ႔ေခၚတဲ့ အခါကာလက မေကာင္းဘူး၊ ကုသုိလ္ကံရွွိေသာ္လည္း ေခတ္အခါ မေကာင္းရင္ ဆင္းရဲတတ္တယ္။
ေခတ္အခါေကာင္းေသာ္လည္း ပေယာဂသမၸတၱိလုိ႔ေခၚတဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္ လိမၼာပါးနပ္မႈ မရွိျခင္း၊ ႀကဳိးစားအာထုတ္မရွိျခင္း၊ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေနတတ္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္လည္း ကုသုိလ္ရဲ့ အက်ဳိးေပးခြင့္မသာပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ကံေတြကုိ တားျမစ္တတ္တဲ့ ႀကီးမားတဲ့ ကုသုိလ္ကံ ပေယာဂေတြ မလုပ္မိဖုိ႔၊ အသက္သိကၡာ ႀကီးမားတဲ့သူေတြကုိ မျပစ္မွားမိဖုိ႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ျပစ္မွားမိရင္လည္း ဝန္ခ် ကန္ေတာ့ ေတာင္းပန္ရပါတယ္။
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္… ကုသုိလ္ေကာင္းက်ုိးရဖုိ႔ အေရးမွာ
ေရွးကုသိုလ္ကံမ်ားကုိသာ အားမကုိးသင့္၊ ယခုဘဝျပဳေသာ ပေယာဂမ်ားကုိလည္း အားကုိးရပါမယ္။ ပေယာဂသမၸတၱိဟာ ေရွးကကုသုိလ္ကုိ အခြင့္သာေအာင္
ေရလာေျမာင္းေပး ျပဳလုပ္ျခင္းနဲ႔တူပါတယ္။
ထုိ႕ေၾကာင့္ ( ရုတ္တရက္ ထီေပါက္ျခင္း၊ေရႊအုိးေငြအုိး ေတြ႕ျခင္းမွတစ္ပါး ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ျခင္း စသာည္တုိ႕ေၾကာင့္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရာ၌ တစ္က်ပ္မွာ ေရွးကံ၏ သတၱိက တမတ္သားေလာက္သာ ပါဝင္၍ ယခုဘဝ သတိ၊ဝိရိယ၊ ဥာဏ္ဟူေသာ ပေယာသမၸတၱိက သုံးမတ္သား ေလာက္ ပါရွိေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းနားလည္းဖုိ႔လုိပါတယ္။
ေနာက္တစ္ပတ္က်မွ ပေယာသမၸတၱိေၾကာင့္ ကုသုိလ္္ေကာင္းက်ုိးမ်ား ေပးပုံကုိ တင္ျပပါဦးမယ္။
က်မ္းကုိး / ကုိယ္က်င့္အဘိဓမၼာ
No comments:
Post a Comment