မိမိရင္ေသြး ဘယ္လုိေစာင့္ေရွာက္မလဲ (၅)

က်ေနာ္ မိဘေတြကို သိပ္ေက်းဇူးတင္တယ္။ က်ေနာ္ရဲ့ စူးစမ္းလုိစိတ္ကုိ မတားျမစ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးဘဝကတည္းက မ်ဳိးစုံ လက္ေတြက်က် ေလ့လာခဲ့ရတယ္။ က်ေနာ့္လက္နဲ႔ ကုိယ္တုိင္ အရားအားလုံး လုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။  က်ေနာ္ လႊ ေကာင္းေကာင္း တုိက္ တတ္တယ္၊ ေကာင္းေကာင္းခ်က္ျပုတတ္တယ္။
                                                    ****************************
ေမး -  ဒီလုိ ကေလးဘဝက ကိုယ္ခံပညာ သင္ၾကားၿပီးတာနဲ႔  ရဟန္းျပဴဖုိ႔  အိမ္ကထြက္ခြာခဲတာလား ဆရာ။

ေျဖး - ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ္  အသက္ ၁၅-ႏွစ္ေလာက္မွာ အိမ္ကထြက္ခြါၿပီး ဆရာေတာ္မ်ားဆီမွာ ကိုယ့္ဘဝ တုိးတတ္ေအာင္ စာေပသင္ၾကားပါတယ္။  က်ေနာ္ အိပ္က စထြက္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ေဝခြဲလုိ႔ မရေအာင္ျဖစ္ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ က်ေနာ္အေပၚမွာ သိပ္ေကာင္းခဲ့တဲ့ မိဘေတြကုိ ခြဲခြာသြားရလုိ႔ပါ။ အိမ္က ထြက္ခြါသြားတာ့  အကယ္၍ မိဘေတြ မက်န္း မာတဲ့အခါ  ငါေတာ့ မေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အျပစ္တင္မိပါတယ္။ ကုိယ့္တုိင္းလည္း  မိဘေတြရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ မျဖည့္ဆီးေပးႏုိင္သူလုိ႔ ခံစားရပါတယ္။ က်ေနာ္က အေမ့ကုိ “ သား  မိဘေတြရဲ့ ဆႏၵကုိ မျဖည့္ဆီးေပးႏုိင္ဘူး ေမေမလုိ႔”ေျပာေတာ့ ေမေမက “ ဒါနဲ့ပတ္သတ္လုိ႔ သား ဘာမွ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔   ကုိယ့္ကုိကုိယ္
 ေစာင့္ေရွာက္ပါ” တဲ့။ ေမေမက ဒီလုိေျပာလုိက္တာ အံအားသင့္စြာပဲ စိတ္သက္သာရာ ရသြားပါတယ္။  ဒီလုိ  ၾကင္နာစိတ္ျပည့္ဝတဲ့ သူ က်ေနာ့္ဘဝမွာ မေတြ႕ပါဘူး၊  “ သား အသက္ထက္ရွား ရွိေနရင္ ေမေမ စိတ္ခ်မ္းသာမွာပဲ ၊ ေမေမ့ ဘဝမွာ က်န္တာေတြ ဘာမွ အေရးမႀကီးပါဘူး” တဲ့။

ေမး-  ဆရာ့အေမက  သာကုိ ဘာေမွ်ာင္လင့္ခ်က္မွ မထားတဲ့ သေဘာလား?

ေျဖ = ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ေမေမကေတာ့ ဘာမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ပဲ က်ေနာ္ ကုိယ္တုိင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ အာထုတ္းဖုိ႔ တြန္းအားေတြျဖစ္လာရပါတယ္။ မိဘေတြက က်ေနာ္ကုိ သာမန္ လူတစ္ေယာက္ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ေဘးအႏၲရယ္ကင္း
တာကုိပဲ ျမင္ခ်င္တာပါ။  မိဘေတြက ေမွ်ာ္္လင့္ခ်က္ ႀကီးႀကီးမားမား မထားေပမယ့္  လုိအပ္တာေတြ အားလုံးကုိေတာ့ ကူညီပါတယ္။ က်ေနာ္ ပထမဦးဆုံး ဆရာေတာ္တစ္ပါးဆီမွာ သင္ၾကားခဲ့ရတာကုိ  ခုထက္ထိ အမွတ္ရေနေသးပါတယ္။ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း နံက္ေစာေစာထ  ေလ့က်င့္ကြင္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း  ကုိယ္ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႔ တရားမွတ္နည္းကုိ ေလ့က်င့္ရပါတယ္။ နံက္ေစာေစာဆုိတာ ေန႕တုိင္း၊ ေနု႔တုိင္း  ခ်မ္းေအးတဲ့ ေဆာင္းတြင္းမွာေကာ နံက္ ၃း၀၀နာရီထရတာပါ။

က်ေနာ္ ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ နံက္ေစာေစာထအိပ္ရထရတာ ပင္ပန္းသလုိပဲ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ့္မိဘေတြက အိပ္ရာထတဲ့အခါ .. ရြင္ရြင္လန္းလန္းတက္တက္ၾကြၾကြျဖစ္ဖုိ လုိအပ္တယ္လုိ႔ ေျပာထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နံက္တုိင္း ေမေမက ေစာေစာႏုိးတယ္၊ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္က အိပ္ရာမထခ်င္ေသးဘူး၊ ဒီေတာ့ အေမက “  သား ကုိယ္ခႏၶာက အရင္ကထက္ သန္မာလာတယ္၊ သားရဲ့နည္းစနစ္ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ တုိးတက္လာတယ္။ ဒီလုိ တုိးတက္ဖြင့္ၿဖဳိးလာတာဟာ  အရင္က သားရဲ့ ကုိယ္ကာယေလ့က်င့္ခန္းနဲ႔ တရားမွတ္ျခင္းရဲ့ အက်ဳိးေက်းဇူူးပဲ။ ဒီေန႔ သားရဲ့ အျဖစ္ဟာ  မေန႔ကရဲ့ အက်ဳိးပဲ၊ ဒီေန႕မွာလည္း သား ဆက္လက္ အားထုတ္မယ္ဆုိရင္ သားရဲ့ တုိးတတ္မႈေတြက ပုိမုိတုိးတက္လာမွာပဲ။ သားဟာ နံက္ ၃း၀၀ နာရီ ထဖုိ႔  တိတိက်က် ဆုံးျဖတ္ထား
တယ္ဆုိရင္ ေနာက္ပုိင္းမွ အိပ္ရာထတာ အလြယ္တကူျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ သား ဒါကုိေတာ့ လုံးလ ဝိရီယစုိက္ရလိမ့္မယ္။  တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီး အိပ္ရာေစာေစာထဖုိ႔ လုံးလဝီရိယစုိက္တားၿပီပါၿပီ။ က်ေနာ္ကကုိ အိပ္ရာမထခ်င္ေသးတာပါ။

ေမး = ဆရာရဲ့ မိဘေတြက ဆရာ့အတြက္ စံျပပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ခဲ့ရဲ့လား?

ေျဖ =  က်ေနာ့္ မိဘေတြက က်ေနာ့္ကုိ  ဆဲဆုိႀကိမ္းေမာင္းတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။  က်ေနာ္ တစ္ခါက အိမ္က နာရီ တစ္လုံးကုိ စူးစမ္းလုိစိတ္နဲ႔ ဆြဲျဖဳတ္ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ နာရီျပန္တပ္ဆင္တဲ့အခါ
 အားလုံး ျပန္မဆင္တတ္ေတာ့ ပါဘူး။ က်ေနာ္ သိပ္ထိပ္လန္႔စိတ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နာရီကုိ က်ေနာ့္ အိပ္ရာေအာက္မွာ  ထုိးထားလုိက္ပါတယ္။  ဒီအျဖစ္အပ်က္ကုိ က်ေနာ့ အေဖသိသြားပါတယ္။   ဘာေျပာသလဲဆုိေတာ့ “ သား.. မင္း နာရီးထဲက အစိတ္အပုိင္းေတြကုိ သိခ်င္ရင္ တစ္ခုခ်င္း ျဖဳတ္ၾကည့္ေလတဲ့ ၊ အေဖ ေနာက္ထပ္ အသစ္တစ္လုံး ဝယ္လုိ႔ရပါတယ္” တဲ့။

က်ေနာ္ မိဘေတြကို သိပ္ေက်းဇူးတင္တယ္။ က်ေနာ္ရဲ့ စူးစမ္းလုိစိတ္ကုိ မတားျမစ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးဘဝကတည္းက မ်ဳိးစုံ လက္ေတြက်က် ေလ့လာခဲ့ရတယ္။ က်ေနာ့္လက္နဲ႔ ကုိယ္တုိင္ အရားအားလုံး လုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။  က်ေနာ္ လႊ ေကာင္းေကာင္း တုိက္တတ္တယ္၊ ေကာင္းေကာင္းခ်က္ျပုတတ္တယ္။

ေမး =  ဒါေၾကာင့္ က်မတုိ႔ မိဘေတြဟာ ကေလးေတြရဲ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စူးစမ္းႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ေပးဖုိ႔ သိပ္အေရးႀကီးဆုိတာ ထင္းရွား
ပါတယ္ဆရာ။  ဒါမွသာ ကေလးေတြကုိယ္တုိင္  စိတ္ဝင္စားစရာေတြ တုိးတက္ရာ လမ္းစေတြကို  က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ ျပန္႔  ရွာေဖြႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ေျဖ = ဟုတ္ပါတယ္။ ကုိယ္စိတ္ဝင္စားတာကုိ ေလ့လာျခင္းအားျဖင့္  ထူးျခားတဲ့ ဘဝအျမင္ရႈေထာင့္ေတြကုိလည္း စူးစမ္းရာေရာက္ပါတယ္။  ဥပမာ= အခ်က္အျပဳတ္ဆုိပါစို႔  သင္ၾကားေပးမွာက အခ်ုိးအစားနဲ႔ အခ်ိန္ပဲ သင္ေပးမွာပါ။ ဒီႏွစ္မ်ဳိးကုိ ဆက္စပ္ၿပီး ဝါသနာ ၊ အေတြအၾကဳံစသည့္မ်ားနဲ႔ လက္ေတြ႕လုပ္ကုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။

ေမး = ဆရားရဲ့ စကားေတြဟာ သိပ္တန္းဖုိ႔ရွိပါတယ္။ ဒီလုိ ဆရာရဲ့ အျမင္ေတြကုိ စာဖတ္သူအား မွ်ေဝတာကုိ ေက်းဇူးတယ္ပါတယ္။

ေျဖ = က်ေနာ္ကလည္း ဒီလုိ႔မွ်ေဝခြင့္ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္။

Q: Later you left home to look for accomplished maters to follow.

A: Yes, when I was about fifteen I left home to learn from different masters and in so doing improve myself. I had very complex feelings about leaving home, which meant leaving my aging parents who had always been good to me. I felt guilt about going, afraid that if they became sick I wouldn’t be able to help them. I was also worried that if I couldn’t make something of myself, I would have wasted all of their investment in me. I said to my mother. “I might not fulfill your expectation. Please don’t disappointed and look after yourself.” To my surprise and relief, she replied, “I’ve never met a kinder person than you in my life. As long as you stay alive, I’ll happy. Nothing else is important.”

Q: Your mother didn’t seem to expect you to achieve anything?

A: No, she didn’t. And   because of that I felt even more motivated to do better. They just wanted me to become an ordinary person, to live safely and happily. Although they didn’t have high expectations of me, they did set requirements. I remember when I started to learn under my first master, I was instructed to go to a desolate park to do my physical and meditation exercise before dawn. That meant that I had to get up at 3 a.m every day, even in the winter.
Normally I was still tired when it was time to get out of bed. But my parents required that I demonstrate endurance. So every morning my mother would wake me. Sometimes I really didn’t want to move. So she would say, “Your body is much stronger than before and your technique has improved a lot. These positive results are due to the physical and meditation exercises you’ve done in the past. Today is tomorrow’s past. If you continue with your exercises today, your improvement will continue. If you stay committed to getting up at 3 a.m for a little longer, waking up early will get easier. Your endurance will pay off.” Indeed, I’ve develop superb endurance. I don’t give up.

Q: Your parents were model parents.

A: They never scolded me. Once I dismantled the only clock in our house, but couldn’t put all the loose part together again. I got scared that I would get in trouble, so I hid the clock under the bed. My father found out what happened and said, “if you want to know what’s inside a clock, study the part thoroughly. I can buy a new one.”
I’m so grateful that my parents didn’t stop me from exploring, which is how I acquired a diverse set of practical skills. I became good at using my hand and making things. I can sew and cook quite well.

Q: It’s important that we as parents provide opportunities   discover tor our children to explore freely so that they can discover their own interests and develop a wide variety of skills.

A: Yes. Exploring a particular interest can lead to revelations about other aspects of life. Cooking, for example, teaches one about balance and timing, which both apply to relationships as well as many other pursuits and experiences.

Q: Your words are so inspiring. Thank you very much, master, for sharing your opinions with readers.

A: You’re welcome.