ကင္းေပမယ့္ မကြာေသးပါ (အဝိဂတပစၥေယာ)

မိဘေတြဟာ သား၊ သမီးေတြအေပၚထားတဲ့ ခ်စ္ေမတၱာဟာ ေႏွာင္က်ဳိးကင္းပါတယ္လုိ႔ ဝိဂတပစၥည္းမွာ ေျပားခဲ့ပါတယ္။ မိဘေမတၱာဟာ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္း ေႏွာင္ဖြဲ႔ကင္းေပမယ့္ မိဘေတြရဲ့ အရွိန္အဝါေတြ၊ အေထာက္အပံ့ေတြက သား၊သမီးတုိင္း မကင္းကြာၾကပါဘူး။ ဥမာတစ္ခုက.. သမုဒၵရာႀကီးက .. ငါးေတြ၊ လိပ္ေတြကို အသက္ရွင္ေအာင္ မကင္းကြာေသာ အဝိဂတသေဘာနဲ႔ ေက်းဇူးျပဳပါတယ္။

အတၳိပစၥေယာနဲ႔ အဝိဂတပစၥေယာတုိ႔ရဲ့ စိတ္၊ ေစတသိက္တရားကုိယ္ သေဘားေတြတူၾကပါတယ္။

* အတၳိ= ဥပါဒ္၊ ဌီ၊ ဘင္ ( ျဖစ္၊တည္၊ ပ်က္) ရိွစဥ္မွာ ေက်းဇူးျပဳတယ္။

* အဝိဂတ= ဥပါဒ္၊ ဌီ ၊ဘင္ ၊ မကင္းကြာခင္မွာ ေက်းဇူးျပဳတယ္။

ဘားထူးလဲဆုိေတာ့ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက…

အတၳိသေဘာက စိတ္ျဖစ္စဥ္ ဥပါဒ္၊ ဌီ ၊ဘင္ ရွိေနစဥ္ခဏမွာ ေက်းဇူးျပဳတယ္။

အဝိဂတသေဘာက စိတ္ျဖစ္စဥ္ ဥပါဒ္၊ ဌီ၊ ဘင္ မကင္းမခ်ဳပ္ေပ်ာက္ခင္ခဏမွာ ေက်းဇူးျပဳတယ္ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။

ဥပမာ။ ၊။ လူႀကီးေတြ အရွိန္အဝါရွိစဥ္က ပတ္ဝန္းက်င္က သူရဲ့ သား၊သမီးမ်ားကုိ ေလးေလးစားစားရွိတာဟာ အတၳိပစၥေယာရဲ့ သေဘာ၊ လူႀကီးေတြအရွိန္အဝါက် အသက္ေတြႀကီးလာတဲ့အခါ သူ႕ရဲ့သား၊သမီးမ်ားကုိ ပတ္ဝန္းက်င္က မရုိမေသလုပ္တဲ့အခါ .. ေဟ! ငါ.. မေသေသးဘူး ငါ့သား၊ သမီးေတြကို မႏွိပ္စက္နဲ႔၊ မေစာ္ကားနဲ႔လို႔ ေျပာတဲ့သေဘာက အဝိဂတပစၥေယာသေဘာပါပဲ။



ပ႒ာန္ပစၥည္းမ်ား တူရာတူရာတြဲၾကည့္ရေအာင္..

* စိတ္၊ေစသိတ္ေတြအတူတကြျဖစ္၍ +ရိွေနျခင္းး = သဟဇာ+ အတၳိ။
* စိတ္၊ေစတသိတ္ေတြ အတူတကြ + မကင္းရာ၊မကင္းေၾကာင္းျဖစ္ျခင္း = သဟဇာတ + အဝိဂတ။
* ေရွးမွႀကဳိတင္ျဖစ္ၾကတဲ့ ဥပါဒ္၊ဌီ၊ ဘင္ စိတၱခဏမ်ားလည္း+ ရွိေနစဥ္ျဖစ္ျခင္း = ပုေရဇာတ + အတၳိ။
* ေရွးမွႀကဳိတင္ျဖစ္တဲ့ စိတၱခဏမ်ား + မကင္းမကြာေက်းဇူးျပဳျခင္ = ပုေရဇာတ + အဝိဂတ၊
* ေနာက္မွျဖစ္တဲ့ စိတၱခဏမ်ား + ရွိေနစဥ္မွာ ေက်းဇူးုုျပဳျခင္း = ပစၧာဇာတ+ အတၳိ၊
* ေနာက္မွျဖစ္တဲ့ စိတၱခဏမ်ား + မကင္းမကြာအတူျဖစ္ျခင္း = ပစၧာဇာတ+ အဝိဂတ။
* ရုပ္အဟာရမ်ားျဖစ္တဲ့ အဆီၾသဇာတုိ႔သည္+ စိတၱခဏမ်ားရွိေနစဥ္မွာ ေက်းဇူးျပဳျခင္း = ရုပ္အာဟာရ+အတၳိ၊
* အဆီၾသဇာတုိ႔သည္ စိတၱခဏမ်ား+ မကင္းမကြား မခ်ဳပ္ေပ်ာက္ခင္မွာ ေက်းဇူးျပဳျခင္း = ရုပ္အာဟာရ + အဝိဂတ။
* ရုပ္ဣေၿႏၵတုိ႔+ ရုပ္သက္ထင္ရွားရွိစဥ္မွာ ေက်းဇူးျပဳျခင္း = ဣၿႏၵိယ + အတၳိ။
* ရုပ္ဣေၿႏၵတုိ႔ + ရုပ္သက္ မကင္းမကြာ မခ်ဳပ္ေပ်ာက္ခင္မွာ ေက်းဇူးျပဳျခင္း = ဣၿႏၵိယ + အဝိဂတ စသည္ျဖင့္ တူရာတူရာေလးေတြကုုိ တြဲ၍မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶ ပ႒ာန္း(၂၄) ပစၥည္းကုိေဟာရလဲဆုိရင္ ပုဂၢဳိလ္၊ သတၱဝါေတြဟာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးတရားေတြျဖစ္ေပၚလာရတယ္။ ပုဂၢဳိလ္၊ သတၱဝါ သူငါ မရွိဘူးဆုိတာ သိေစခ်င္လုိ႔ပါ။

ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔မွာ ေတြ႕ၾကဳံခံစားေနရတဲ့ ေကာင္းက်ဳိး ၊ ဆုိးျပစ္မ်ားသည္ မူလအရင္းခံသည္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီအေၾကာင္းတရားေတြျဖတ္ေတာက္လုိက္ရင္ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆုိးျပစ္မ်ားလည္းျဖစ္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါ။



ျမင္းျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားတစ္ခုကုိ ေလ့လာၾကည္ရေအာင္…

ကုိယ္သေဘာက်တဲ့သူ၊ လွပတဲ့ ရူပါရုံ ျမင္ရသူမွာ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ရပါမယ္။

ကုိယ္သေဘာမက်တဲ့သူ၊ မလွပတဲ့ အာရုံေတြ ျမင္ေတြရရင္ေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲရမယ္ေပါ့၊

ဒီလုိျမင္ျခင္းျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ အေၾကာင္းတရား ေလးခ်က္ျပည့္စုံရပါတယ္။

၁၊ မ်က္ၾကည္လႊာဆုိတဲ့ မ်က္စိ၊

၂၊ ရူပါရုံုဆုိတဲ့ အဆင္း

၃၊ အလင္းေရာင္

၄၊ ႏွလုံးသြင္းမႈ ဤအေၾကာင္းေလးခ်က္ ျပည့္စုံမွ ျမင္ျခင္းျဖစ္ရပါတယ္။

ပ႒ာန္းတရားေတာ္က သိပ္နက္္နဲတဲ့အတြက္ ဒီေလာက္ပဲ အတုိခ်ဳပ္ မွတ္ခဲ့ရေအာင္.. မိမိတို႔ ေတြ႕ၾကဳံခံစားေနရတဲ့ စုိးရိမ္ျခင္း၊ ပူေဆြးျခင္း၊ ငုိေၾကြးျခင္းမ်ား ကင္းရေအာင္ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ လမ္းညႊန္ခ်က္ျဖင့္ ပူးေဆြး၊ ငုိေၾကြးျခင္းမ်ားကုိ ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းကုိျဖတ္ပါေလ။

အေၾကာင္းေကာင္း၍ အက်ဳိးေကာင္းၾကပါေစ….။